ภาษาอีสานทั้งหมด 7871 - 7880 จาก 17431
-
เมฆเมือง
แปลว่า : เทวดาอารักษ์มเหศักดิ์หลักเมือง เรียก เมฆเมือง (คลอง). -
เมโฆ
แปลว่า : เมฆ อย่างว่า ผ่อดูเมโฆเค้าคือเมยเมิลหมู่ พ่องคือข้าขอดเกล้าโซนขึ้นขอบเดอย (สังข์) ลายนกน้อยเนืองก่ายเป็นลาย เมโฆโยงเมฆเทียวเทิงฟ้า ลายบัวเกี้ยวผันลายแกมดอก ประดับแผ่นผ้าคำตุ้มขาบเชิง (ฮุ่ง). -
เม็ง
แปลว่า : ชื่อภูเขาลูกหนึ่ง มีสัณฐานเหมือนเตียง เรียก ภูเม็ง อยู่ในเขตจังหวัดขอนแก่น ปัจจุบันเปลี่ยนจากภูเม็งมาเป็นอำเภอมัญจาคีรี เม็งแผลงมาจากภาษาบาลีว่า มัญจะ. -
เม็ง
แปลว่า : เตียง เตียงนอนของพระภิกษุเรียก เม็ง โบราณใช้เตียงไม้ไผ่เวลาทำกองบวช เจ้าภาพจะต้องมีเตียงไม้ไผ่สำหรับใส่กองบวช ก่อนจะบวชก็แห่เม็งนี้ไปตามบ้านญาติพี่น้องเพื่อให้อนุโมทนา พอบวชเสร็จก็ถวายเป็นเตียงให้พระใหม่ได้ใช้เป็นเตียงนอน. -
เม็งชร
แปลว่า : เตียง เตียงสำหรับนอนของพระราชา มหากาัตริย์ โบราณเรียก เม็งชร อย่างว่า บัดนี้พระราชท้าวสถิตนั่งเม็งชร ฮมเพิงมีคำสอนใส่หัวฝูงข้อย ดูดังเดือนจรข้อนมาลาฮสฮ่วง ระดูดอกไม้บานห้วยแค่ไพร่ (ฮุ่ง). -
เม็ด
แปลว่า : เมล็ด เมล็ดของผลไม้ทุกชนิดเรียก เม็ด ไน ก็ว่า เช่น ไนหมากมี้ ไนหมากม่วง ไนหมากอึ ไนหมากแตง ไนหมากบวบ เป็นต้น. -
เมทนี
แปลว่า : แผ่นดิน (ป.) เมทนีดล พื้นแผ่นดิน (ป.) อย่างว่า เมทนีสุดชั่วตาเต็มเยี้ยม (ลึบ). -
เมม
แปลว่า : เมรูที่เผาศพเจ้านาย เรียก เมม อย่างว่า ใผชิมาแปลงสร้างพระเมมหลวงเผาคาบพระนางนอ ที่นี้เป็นป่าไม้ไพรกว้างด่านดอย นางหากพลอยเมืองบ้านมาตายกลางป่า หาพี่น้องพงศ์เชื้อบ่มี พี่แล้ว (เวส-กลอน). -
เม้ม
แปลว่า : ปิดริม พับริม เช้น ม้วนริมผ้าเข้าหากันเพื่อเย็บ เรียก เม้มผ้า. -
เมา
แปลว่า : มีอาการฟั่นเฟือนเพราะฤทธิ์เหล้า ฤทธิยา เรียก เมาเหล้าเมายา เมาลาภยศสรรเสริญสุข เรียก เมามัว มัวเมา ก็ว่า อย่างว่า ทังหลายเพิ่นเมาเหล้าเมาชายาฝิ่น พี่นี้เมาแม่ฮ้างแม่หม้ายปานเอ้าอูดกระแต (ผญา).