เมา ภาษาอีสาน

เมา แปลว่า มีอาการฟั่นเฟือนเพราะฤทธิ์เหล้า ฤทธิยา เรียก เมาเหล้าเมายา เมาลาภยศสรรเสริญสุข เรียก เมามัว มัวเมา ก็ว่า อย่างว่า ทังหลายเพิ่นเมาเหล้าเมาชายาฝิ่น พี่นี้เมาแม่ฮ้างแม่หม้ายปานเอ้าอูดกระแต (ผญา).

เมา ภาษาอังกฤษ : to be intoxicated, drunk.