ภาษาอีสานทั้งหมด 8411 - 8420 จาก 17431
-
ลาคำ
แปลว่า : ดาบ ลาคำโบราณเรียก ดาบ อย่างว่า ยาบยาบฟ้อนไกวดาบลาคำ (กาไก). -
ลาง
แปลว่า : สัญญาณบอกเหตุดีหรือร้าย เรียก ลาง อย่างว่า วิบากนี้ลางเล่าเล็งเห็น เฮาจักปุนคำเส็งชื่อเมืองฝูงเถ้า ดูก่อน เชิญแม่หอมจิตไว้วางเสียอันถ่อย ผิดเผ่าฮ้ายเฮาเลี้ยงห่อนควร (สังข์). -
ลาง
แปลว่า : บาง ครั้ง ขณะ อย่างว่า ลางเทื่อทุกข์ลางเทื่อมี ลางเทื่อดีลางเทื่อฮ้าย ลางเทื่อได้มาแล้วซ้ำผัดเล่าพลอยเสีย เป็นผัวเป็นเมียกันก็ยังยอมฮ้าง เป็นพระยาเจ้าช้างยังได้ย่างทางตีน เป็นอินทร์เป็นพรหมยังได้ลงใช้ชาติ (ภาษิต). -
ลาง
แปลว่า : ขนบธรรมเนียมประเพณี เรียก ลาง อย่างว่า ฮุ่งคำอื้ออามาตย์ชุมสนาม โดยเติมกบิลชั่วลางประถมเถ้า เชียงหลวงล้นระงมคนเค้าคื่น ทุกท่วยใต้ลุ่มฟ้ายำท้าวทอดทอง (สังข์). -
ล่าง
แปลว่า : ใต้ถุน ข้างล่าง ใต้ถุนเรือน เรียก ใต้ล่างเฮือน ใต้ล่างชาน ก็ว่า. -
ล้าง
แปลว่า : ชำระให้สะอาดด้วยน้ำ เรียก ล้าง เช่น ล้างมือ ล้างตีน ไฟไหม้ป่าเรียก ล้างป่า ไฟไหม้โลกเรียก ล้างโลก อย่างว่า เมื่อนั้นพระแม่เจ้าใจบ่มีมาย หากได้ทูลเทียมเถิงเทพไททานให้ เห็นว่าเป็นตายฮ้ายฮุนดอมดาขอด กันแล้วฝูงแม่พร้อมเพียรล้างลูบไล (สังข์). -
ลางเค็ด
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง คล้ายนกใส่หรือนกกะไน เรียก นกลางเค็ด เล็ดเล็ด ก็ว่า อย่างว่า สัพพะจีจู้ถัวแทดลางเค็ด แซวซุมหาใส่โกนกาเอี้ยง ยาสูญเศร้าชิงกันกินเหยื่อ ใผหาดควัดเขี่ยได้หาเลี้ยงลูกมัน แท้เนอ (สังข์). -
ลางเซ็ง
แปลว่า : ดาบ โบราณเรียกว่า ลางเซ็ง อย่างว่า ดาบนั้นชื่อว่าลางเซ็งกล้าลางเหลือพระยานาค (ขุนทึง). -
ลาเซ็ง
แปลว่า : ดาบ โบราณเรียกดาบว่า ลาเซ็ง อย่างว่า ผีมนต์เปลื้องลาเซ็งไกวแกว่ง แสงดาบเกี้ยวไปกุ้มหน่อพุทโธ (กา). -
ลาด
แปลว่า : ตลาด สถานที่สำหรับวางขายเครื่องบริโภคและอุปโภค เรียก ลาด อย่างว่า ลาดใหญ่ตั้งเลียนไว้แค่ทาง (กา) ลาดใหญ่ตั้งขายด้วยเครื่องจีน (สังข์).