ภาษาอีสานทั้งหมด 8954 - 8963 จาก 17431
-
ศม
แปลว่า : ความสงบ ความนิ่ง (ป. สม). -
ศรี
แปลว่า : มิ่ง ศิริมงคล ความรุ่งเรือง ความสว่างสุกใส ความงาม ความเจริญ เพื่อความเป็นศิริมงคล คนโบราณจะแต่งกลอนก็เอาศรีขึ้นต้น อย่างว่า ศรีสุมังคลเลิศล้ำสิทธิเดชลือชา นาโถสุดยอดญาณไตรแก้ว สวัสดีน้อมในธรรมพุทธบาท คุณพระยกใส่เกล้าชุลีล้ำยอดญาณ (สังข์). -
ศรีดาจันทร์
แปลว่า : ชื่อหญิงสาวคนหนึ่งซึ่งเป็นลูกสาวของนางสมุณฑากับยักษ์กุมภัณฑ์ อย่างว่า มันก็ใส่ชื่อน้อยนางนาฏศรีดาจันทร์ โฉมเสงียมงามเงื่อนพรหมภายฟ้าเลยเล่าปาเกียรณ์เท้าเถิงนครเมืองนาค ขาท่านท้าวทองล้านลอบเล็ง ชื่อวรุณราชท้าวเป็นอาชญ์ในสมุทร คำกือกองแอ่วโอมเอาน้อย (สังข์) -
ไถฮุด
แปลว่า : การไถดินครั้งแรกก่อนที่จะเริ่มฤดูกาลทำนา -
ศอ
แปลว่า : คอ. -
ศอก
แปลว่า : ส่วนของแขนนับตั้งแต่ข้อพับกึ่งกลางลงไปถึงปลายนิ้วกลาง มาตราวัดของไทยแต่โบราณเท่ากับ ๒ คืบ. -
ศอกกำมา
แปลว่า : ศอกที่มือกำไม่แบมือออกเรียก ศอกกำมา. -
ศัลยกรรม
แปลว่า : การรักษาโรคโดยวิธีผ่าตัด. -
ศัสตรกรรม
แปลว่า : การผ่าตัดทางแพทย์. -
ศาล
แปลว่า : บ้านเรือนของเจ้าเมืองสมัยโบราณ เรียก ศาล เมื่อลูกบ้านหลานเมืองมีคดีฟ้องร้องกันก็มาที่บ้านเจ้าเมือง บ้านเจ้าเมืองประดุจศาล อย่างว่า ก็บ่สมเชิงฮู้เฮียงเสพกามคุณ เมื่อนั้นนางคราญถามชื่อรือมาต้าน อันนี้มิใช่ศาลาแท้ทางคนเคยจอด จริงดาย อันนี้ปรางค์เลิศล้ำมีเจ้าอยู่แฝง แท้แล้ว (สังข์).