ภาษาอีสานทั้งหมด 9081 - 9090 จาก 17431
-
สลั้ง
แปลว่า : สงสัย พลั้งเผลอ อย่างว่า มันก็ตกแต่งตั้งอุปถากบัวระบัติ แต่นั้นนางคราญคึดอยู่โทมทวงสลั้ง กูก็กลอยใจตั้งตนปองเป็นเหยื่อ มันแล้ว บัดนี้ยักษ์เล่ามาอ่าวอ้างคำส้มสวากเสนห์ (สังข์). -
สลับ
แปลว่า : ปลิ้นปล้อน หลอกลวง อย่างว่า เมื่อนั้นท้าวอว่ายหน้าต้านตอบนางฝี มึงนี้แนวจังไฮลั่วกินคนใบ้ มึงหากเคยสลับลิ้นลวงกลกินท่าน กูก็ฮู้เพศเพี้ยงผีเถ้าซู่เซิง แล้วเด (สังข์). -
สลา
แปลว่า : หมาก (ข.) อย่างว่า พ่องส่งผ้าฮมกลิ่นกริสนา พ่องก็ทูลทรงธรรมส่งสลาประสงค์น้อม ภูมีไท้เสวยชมช้อยชื่น ฮักบ่เอื้อนฝูงใช้ซู่นาง (สังข์) ลมล่วงต้องไกวก้านถิ่นสลา (กาไก) สาวก็เอาตวยคำยืนสลาถวายเจ้า (กาไก). -
สลาง
แปลว่า : สะพรั่ง ไสว เรียก สลาง สางหลาง ก็ว่า อย่างว่า สางหลางไม้เลียนลำต้นต่ำ (ขุนทึง). -
สล้าง
แปลว่า : ตั้งอยู่สูงเด่นเป็นหมู่เป็นพวก เรียก สล้าง อย่างว่า พืชสล้างล้วนรือไฮ้ห่างแคลน (สังข์). -
สลาตัน
แปลว่า : ชื่อลมปลายฤดูฝน พัดมาจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ เรียก ลมสลาตัน. -
สลุย
แปลว่า : สลัว อย่างว่า ผ่อเห็นวันล่วงขึ้นเขาล้านส่องสลุย (สังข์). -
สวน
แปลว่า : บริเวณที่กั้นเป็นขอบเขตเพื่อปลูกพืชผัก เรียก สวน มีชื่อตามผักที่ปลูก เช่น สวนกล้วย สวนอ้อย สวนหมากอึ สวนหมากแตง ถ้าเป็นสาวนหลวงหรือสวนเจ้านายเรียก สวนอาชอุทิยาน อย่างว่า ฟังยินเพ็งพานเบื้องโพยบนเกี้ยวกล่อม เล็งต่าวใต้สวนส้มย่านยาว (สังข์). -
สวน
แปลว่า : เดินสวนทางกัน เรียก ย่างสวนกัน พูดสวนกันเรียก เว้าสวนกัน ทหารเดินเป็นพวกเพื่อแสดงแสนยานุภาพ เรียก สวนสนาม. -
สวนไล
แปลว่า : ปี่ห้อ ปี่ห้อโบราณเรียก สวนไล อย่างว่า ทังปี่แก้วอันชื่อสวนไล ก็มีสัพพการนนตรีซู่แนวมีพร้อม ทีทังขันเงินพร้อมขันคำเลียนไขว่ กับทังเครื่องหมากล้วนมีพร้อมพร่ำมวล มากแล้ว (ขุนบุรม) ตุริยนนตรีดังเสียงม่วน ปี่ห้อแลสวนไลขลุ่ยซอไขเสียงอ่อน สนุกท่อนท้าวเมื