ภาษาอีสานทั้งหมด 9557 - 9566 จาก 17431
-
หงวยหงั่วน
แปลว่า : สะเทือน หวั่นไหว อย่างว่า จักรวาลเหลื้องคีรีหงวยหงั่วน (ลึบ). -
หงส์
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่งในจำพวกห่าน ตัวโต คอยาว เสียงร้องไพเราะ เรียก นกหงส์ อย่างว่า สัพพะสิ่งช้างม้ามิ่งในนคร ก็บ่กินเกียงหยุดอยู่ซงสลอนพร้อม กับทั้งเนื้อนกเลี้ยงประหิดเหียนหงส์เหิบ ขัวค่อขุ้มกระทากี้ก่างตอง (สังข์). -
หงส์คำ
แปลว่า : หงส์ทอง หงส์ทองเรียก หงส์คำ อย่างว่า เจ้าผู้หงส์คำผ้ายกลายเขาคันธมาทน์ เจ้าสิมองใสไม้โพดั้วฮ่มเขียว บาดว่าสาขาไม้โพบางเหลืองหล่น ผัดชิได้อ่าวโอ้คนิงไม้อยู่เขา ละนอ (ผญา). -
หงอก
แปลว่า : ขาว ผมหรือขนที่เปลี่ยนจากสีดำเป็นสีขาว เรียก ผมหงอกหรือขนหงอก อย่างว่า เถ้าแก่แล้วหัวหงอกขาวพอน เขาหากทำมายาดั่งสาวสิบห้า (ปัสเสนทิ) ชาติที่งัวควายหล้างประสงค์เกียงหญ้าอ่อน คนแก่หัวหงอกแข้วประสงค์ซ้อนจ่อจี (สุด). -
หงอย
แปลว่า : เหงา เศร้าใจ ไม่กระปรี้กระเปร่า. -
หง่อย
แปลว่า : เชื่องช้า ไม่ฉับไว. -
หง้อย
แปลว่า : เชื่องช้ามาก ดุจพิการ. -
หงั่นไหง
แปลว่า : สั่น สะเทือน หวั่นไหว อย่างว่า เหมือนดั่งฟ้าชิข้วมดินชิปลิ้นหงั่นไหง (กา). -
หงากหงาก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงเด็กร้องไห้ดังหงากหงาก. -
หง้าง
แปลว่า : สัตว์จำพวกอึ่งเวลาร้องเสียงดังหง้างหง้าง เรียก อึ่งหง้าง.