ภาษาอีสานทั้งหมด 9621 - 9630 จาก 17431
-
หนังสือน้อย
แปลว่า : การเรียนหนังสือลาวและหนังสือตัวไทยน้อย เพื่อให้อ่านออกเขียนได้ เรียก เรียนหนังสือน้อย คนอีสานสมัยโบราณเมื่อบวชเป็นพระหรือเณรจะต้องเรียนหนังสือน้อย เป็นหนังสือใบลาน ส่วนตัวไทยน้อยเป็นหนังสือของคฤหัสถ์. -
หนังสือพม่า
แปลว่า : หนังสือพม่าเป็นหนังสือรูปกลมๆ คล้ายหนังสือลาว หนังสือพม่าและหนังสือลาวมีตัวที่เหมือนกันที่สุด คือตัว ค และตัว ย. -
หนังสือรามัญ
แปลว่า : หนังสือรามัญคือหนังสือมอญ หนังสือมอญรูปกลมๆ คล้ายตัวพม่าและตัวลาว หนังสือมอญที่มีรูปคล้ายตัวอักษรพม่าและอักษรลาวมีตัว ค และ ฆ. -
หนังสือลาว
แปลว่า : หนังสือลาวมี ๒ ชนิด คืออักษรลาวและอักษรไทยน้อย มีรูปกลมๆ เหมือนตัวอักษรพม่ารามัญเป็นตัวพยัญชนะ ๓๓ ตัว เป็นตัวสระ ๘ ตัว เท่ากันกับพยัญชนะและสระของอินเดีย ใช้จารึกพระไตรปิฎกศีลธรรมคำสอนทางพระศาสนา ส่วนตัวไทยน้อยมีรูปร่างคล้ายๆ ตัวประดิษฐ์พ่อขุนรามคำแหงเป็นพยัญชนะ ๒๗ ตัว เป็นตัวสระ ๘ ตัว คฤหัสถ์ใช้เขียนหนังสือลำ เช่น ลำศิลป์ชัย กาฬเกษ ลำแตงอ่อน ลำจำปาสี่ต้น ลำเชียงเหมี้ยง ลำคชนาม เป็นต้น. -
หนังสือใหญ่
แปลว่า : การเรียนหนังสือตัวลาวและตัวไทยน้อย เพื่อให้อ่านออกเขียนได้และแปลได้ด้วย เรียก เฮียนหนังสือใหญ่ คือเรียนให้รู้ในหลักภาษา เรียก มูลกัจจายน์ ซึ่งยากมากผู้เรียนได้ต้องเป็นคนเก่งกล้าสามารถจริง. -
หนังหัวเกวียน
แปลว่า : หนังลิวสำหรับมัดแอกเข้ากับหัวเกวียน เรียก หนังหัวเกวียน. -
หนาตา
แปลว่า : เห็นว่ามีมาก. -
หนาหู
แปลว่า : ได้ยินเสียงลือกันมาก. -
หนาหูหนาตา
แปลว่า : มีมาก. -
หน้าเก้ง
แปลว่า : หน้าไม้ หน้าไม้สำหรับยิงสัตว์มีรูปคล้ายธนู มีแม่อยู่ตรงกลางคัน เจาะที่แม่เป็นร่องสำหรับวางธนู โก่งสายยิงเรียก หน้าเก้ง.