ภาษาอีสานทั้งหมด 9641 - 9650 จาก 17431
-
หน้ามอด
แปลว่า : หน้าซึ่งมีรอยแผลเป็นปรุๆ มักเกิดจากฝีดาด เรียก หน้ามอดเจาะ. -
หน้าม้อย
แปลว่า : ผู้มีสีหน้าสลด แสดงให้เห็นว่าเสียใจ เรียก หน้าม้อย. -
หน้าหมา
แปลว่า : มีหน้าไม่รู้สึกละอาย. -
หน้าหล่า
แปลว่า : หน้าซีดเซียว อย่างว่า บางพ่องหน้าหล่าเบื้อกลัวเกิดกลหน วางการเก็บลูกเมียโฮมห้อง เมื่อนั้นขุนหลวงท้าวทูลธรรมเทวราช ผู้ที่เหง้าฟังแจ้งฟั่งใจ (สังข์). ดั่นดั่นดิ้นคองฮอดเฮียงสมร เยียวว่าไหลกันสุดหล่าผอมผิวเศร้า คอนคอนค้อยราตรีใกล้ฮุ่ง ทวงพี่ฮ้อนฮมเฮ้าใช่ประมาณ (ฮุ่ง). -
หน้าใหญ่ใจโต
แปลว่า : ใจกว้างเหลือเกิน. -
หน้าอัด
แปลว่า : หน้าเต็ม หน้าตรงแบน. -
หนาย
แปลว่า : ขนาย งาช้างพังและช้างสีดอ เรียก หนาย หนายนี้เล็กและสั้นกว่างาช้างพลายมาก อย่างว่า ตายกูตายขนายช้างหล่อน เซาสาก่อนสูอย่าฟ้าวไป (กลอน). -
หน่าย
แปลว่า : เบื่อ จืดจาง คลายจากความพัวพัน คลายจากความรัก อย่างว่า เมื่อนั้นสาวก็ซว่าซว่าฮ้องยินหน่ายนันเสียง ภูบาลเสด็จด่วนพลายเมือหน้า พลดาล้นหลายถันแหนแห่ ช้างเสบต้องกระดิงก้องคื่นเค็ง (สังข์). -
หน่ายหนา
แปลว่า : เบื่อมาก จืดจางมาก เรียก หน่ายหนา อย่าว่า ตกขอบค้ายดอยด่านดงขวาง เป็นแปวลุกลวบแดนดงไม้ ยังบ่ดับขันธ์เมี้ยนหัวธรทำเดช ภูวนาถน้อยเห็นแล้วหน่ายหนา (สังข์). -
หน่ายหน้า
แปลว่า : เบื่อขี้หนา เรียก หน่ายหน้า อย่างว่า ก็เพื่อเทืองที่เหง้านอนแนบนางลวง นานไปเป็นลูกเนาในท้อง พอเมื่อสาครบ้านางลวงลืมเพศ เทืองหน่ายหน้าแหนงซ้ำส่งหนี (สังข์).