ภาษาอีสานหมวด "ก" 1101 - 1110 จาก 1872
-
กา
แปลว่า : นกกา ชื่อนกชนิดหนึ่ง สีดำ เสียงร้องกากา เรียก กา อย่างว่า กากดเปล้ากะทามุมขุ้มป่า เอี้ยงโหม่งลั้วชมไม้ไหล่เขา (สังข์). -
กา
แปลว่า : เลขสิบที่เป็นตัวท้ายของจุลศักราชตรงกับคำว่า สัมฤทธิศก ใช้นำหน้าปี เช่น ปีชวดสัมฤธิศก เรียก กาไจ้. -
กา
แปลว่า : ชื่อภาชนะสำหรับใส่น้ำ มีพวยและหูสำหรับจับ เรียก กาน้ำ. -
กา
แปลว่า : ชื่อเครื่องหมายบวก มีรูปเหมือนตีนกา เรียก กากบาท เครื่องหมายตีนกาสีแดงชาดบนพื้นสีขาว เรียก กาชาด เป็นเครื่องหมายการกุศล รายได้นำเอาไปรักษาพยาบาลคนไข้. -
ก่า
แปลว่า : ชื่อปลาเกล็ดชนิดหนึ่ง จำพวกปลาน้ำจืด คล้ายปลาหมอ แต่ใหญ่กว่าเรียก ปลาก่า. -
ก่า
แปลว่า : ชื่อนกชนิดหนึ่ง คล้ายนกเป็ดน้ำแต่ใหญ่หว่า มีสีดำด่างเป็นแถบ เรียก นกเป็ดก่า. -
ก่า
แปลว่า : กิ้งก่า ชื่อกะปอมชนิดหนึ่งใหญ่กว่ากะปอมธรรมดาที่คอสีเขียว เรียก กะปอมก่า. -
ก้า
แปลว่า : ต้นกล้า ต้นไม้ที่นำไปเพาะไว้เรียก ต้นก้า เมล็ดข้าวเปลือกที่นำไปหว่านลงในนา เวลางอกขึ้นเรียก ต้นก้า ต้นกล้า เข้าหมากกล้า ก็ว่า อย่างว่า คันน้องตายเป็นเข้าหมากกล้าแกมหญ้าชิค่อยเล็ม เล็มบ่ได้ชิเอาเขิงมาฮ่อน ฮ่อนได้ชินอนกลิ้งเกลือกเอา (บ.). -
ก้า
แปลว่า : ชื่อต้นหว้าจำพวกหนึ่ง มีสองชนิด ชนิดผลเล็กเรียก หมากหว้ากล้า ชนิดผลโตเรียก หมากหว้าชมพู อย่างว่า แนวหมากชุมพูหายาก หมากหว้ากล้าหาได้คู่ยาม (ภาษิต). -
กาก
แปลว่า : ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารการคัดเอาข้าวเม็ดดีไว้ ข้าวเม็ดเสีย เรียก กากเข้า.