ภาษาอีสานหมวด "ก" 1111 - 1120 จาก 1872
-
ก้ากก้าก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงผู้ใหญ่ร้องดังก้ากก้าก เสียงเด็กร้องดังแก้กแก้ก. -
กากซาก
แปลว่า : ซี่ฟันที่แหลมคมและยาวเรียก แข็งกากซาก อย่างว่า กากซากแข้วขาวกล้าป่งงา (เวส-กลอน). -
กากวาก
แปลว่า : ปากที่แหว่งมาก เรียก แหว่งกากวาก ถ้าแหว่งเล็กเรียก แหว่งแกกแวก. -
กาก่อง
แปลว่า : สวย, งาม คนที่มีลักษณะสวยงามเรียก กาก่อง กะก่อง ก็ว่า อย่างว่า กาก่องเนื้อง้อมม่วนยินกระสัน คนิงบาไทฮุ่งถองเถิงชู้ชนะดันพร้อมอามกานเอื้อยมุ่ง (ฮุ่ง). -
กากะทิง
แปลว่า : ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง เรียก กากะทิง กาสะทิง ก็ว่า. -
กากะนิก
แปลว่า : ชื่อมาตราเงินโบราณ มีราคาต่ำที่สุด อีกอย่างหนึ่ง หมายถึงทรัพย์สินมีค่าเท่ากับชิ้นเนื้อพอที่กาจะคาบเอาไปได้ เรียก กากะนิก กากะณิก ก็ว่า. -
กากะเลา
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นอินทนิล หรือ เสลา โบราณเรียก ต้นกากะเลา กะเลา อะเลา ก็ว่า. -
กากี
แปลว่า : กาตัวเมีย (ป.ศ. กากี). -
กาโก
แปลว่า : กาตัวผู้ อย่างว่า สูนี้คือกาโกแฮ้งโฮมโครงควายเน่า ฮู้ว่าโฮมเฮ่วไว้มาม้วนเทื่อเดียว แลนอ (สังข์). -
กาง
แปลว่า : ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ชอบเกิดที่ปากหรือลิ้น กินอาหารที่เผ็ดหรือเค็มไม่ได้ เรียก ปากเป็นกาง ลิ้นเป็นกาง.