ภาษาอีสานหมวด "ก" 1631 - 1640 จาก 1872

แกฝา
แปลว่า : บริเวณมุมของห้อง, บริเวณติดกับฝาผนังห้อง
กินนำแหน่
แปลว่า : กินด้วยคน,ขอกินด้วยคนหน่อย,กินด้วยหน่อย
กะมัง
แปลว่า : กะละมัง
ไก่เถื่อน
แปลว่า : ไก่ป่า
โกบ
แปลว่า : กาบกล้วยหรือกาบหมากที่หักทบตรงกลาง สำหรับใส่พลูไม่ให้เหี่ยว ยาสูบไม่ให้แห้ง เรียก โทบพลู โทบยา โกบ ก็ว่า.
กู้
แปลว่า : เก็บเกี่ยว มักจะใช้กับพืชหัว เช่น กู้มัน กู้หอม
เกลี้ยงมินลิน
แปลว่า : สะอาด, เกลี้ยงเกลา
แก้มแวบ
แปลว่า : แก้มยุบ
ก่อง
แปลว่า : โหน, เหนี่ยวลง, ดึงลง เช่น ก่องไม้ลงมา
ก๋า
แปลว่า : ประมาณ,คาดคะเน