ภาษาอีสานหมวด "ก" 1851 - 1860 จาก 1872

โกนจื่อวื้อ
แปลว่า : น. โพรงไม้มืออึมครึม (ภาษาภูไท)
โก๋ม
แปลว่า : ก. ครอบ เช่น ยืนโก๋มโห แปลว่า ยืนคร่อมศรีษะ (ภาษาภูไท)
ก้นโต้น
แปลว่า : ว. ก้นใหญ่ สะโพกใหญ่ (ภาษาภูไท)
ก้นขี้ทั่ง
แปลว่า : ก. ก้นกระแทกพื้น (ภาษาภูไท)
กระโต๊ก
แปลว่า : น. ถาดรองกินข้าว (ภาษาภูไท)
ก่อจ่อ
แปลว่า : ว. ลักษณะนั่งห่อตัว (ภาษาภูไท)
กะเบ๋า
แปลว่า : ก. แมงป่อง (ภาษาภูไท)
กะโบ๋ม
แปลว่า : น. ที่สำหรับรอง หย่งข้าวเหนียวนึ่ง ภาษาอีสานเรียก โบม หรือ กะโบม (ภาษาภูไท)
กะโบ๋ย
แปลว่า : น. กระบวย ภาชนะตักน้ำกิน ทำด้วยกะลามะพร้าว (ภาษาภูไท)
กะโพด
แปลว่า : ว. กะโพดกะกาย แปลว่าเกินไป (ภาษาภูไท)