ภาษาอีสานหมวด "ก" 1841 - 1850 จาก 1872
-
กะปู๋
แปลว่า : น. ปู (ภาษาภูไท) -
กับแก้
แปลว่า : น. ตุ๊กแก (ภาษาภูไท) -
เกอ
แปลว่า : น. เกลือ (ภาษาภูไท) -
เกิบ
แปลว่า : น. รองเท้า เช่น ปดเกิบ แปลว่า ถอดรองเท้า (ภาษาภูไท) -
เกื่อย
แปลว่า : ก. ตักออก เช่น เกื่อยน้ำ แปลว่า ตักน้ำออก (ภาษาภูไท) -
โกโด่
แปลว่า : ว. ลักษณะของที่ยาวยื่นออกมา (ภาษาภูไท) -
โก๋ง
แปลว่า : น. ห้องในบ้าน (ภาษาภูไท) -
โก่งโก๊ะ
แปลว่า : ว. ลักษณะยืนเอามือจับเข่า (ภาษาภูไท) -
โก๋งโส้ม
แปลว่า : น. ห้องนอน (ภาษาภูไท) -
โกนไม้
แปลว่า : น. โพรงไม้ (ภาษาภูไท)