เกื่อย ภาษาอีสาน

เกื่อย แปลว่า ตักน้ำเรียก เกื่อยน้ำ แก้ไขเหตุร้ายให้กลายเป็นดีเรียก เกื่อย อย่างว่า รือจักปุนเกื่อยให้หายบ้าบ่เป็นแลเด (สังข์) แม้นว่าบาปหมื่นชั้นเชิญให้เกื่อยไกล แต่ถ้อน (กา).

เกื่อย ภาษาอังกฤษ : to dip water, offer a libation to avert disaster.

เกื่อย [เกื่อย] แปลว่า

ก. ตักออก เช่น เกื่อยน้ำ แปลว่า ตักน้ำออก (ภาษาภูไท)