ภาษาอีสานหมวด "ก" 531 - 540 จาก 1872
-
กระสินธุ์
แปลว่า : แม่น้ำ (ป. สินธุ). -
กระแส
แปลว่า : สายน้ำ สายน้ำเรียก กระแส กระแสสินธุ์ ก็ว่า อย่างว่า พระบาทเจ้าองค์พ่อมายมโน มืนตาเห็นลูกลุนเลียนข้าง แม้นว่าทังหลายล้นเลียนตายเต็มข่วง อินทร์ก็ผายแผ่น้ำกระแสเผี้ยนโผดคืน (สังข์). -
กระแส
แปลว่า : แส้ตีม้า แส้หวายสำหรับตีม้าให้วิ่งเร็ว ต้องขอดที่ปลาย อย่างว่า เชื้อชาติม้าบ่มีหลีกทางกระแส ตีนำลมบ่เห็นฮอยเต้น (ผญา). -
กระหน่อง
แปลว่า : ขาส่วนล่างตั้งแต่เข่าลงไปเรียก กระหน่อง แบ่งออกเป็น 3 ตอน ตอนส้นเท้าเรียก ส้นน่อง เหนือกระหน่องตอนเอ็นพรึงเรียก เอ็นน่อง ตอนขาพับเรียก แอกน่องทบ เรียก กระหน่อง ขน่อง ขาน่อง ก็ว่า. -
กระหน่อง
แปลว่า : ชื่อผักชนิดหนึ่ง จำพวกผักกินได้ เกิดตามบึงตามหนองที่มีน้ำขังตลอดปี ลักษณะคล้ายผักแปะ เรียก ผักกระหน่องม้า. -
กระหมอง
แปลว่า : สมอง เรียกส่วนที่อยู่ภายในกระโหลกหัวว่า กระหมอง ขมอง ก็ว่า อย่างว่า แสงแผดฮ้องดังก้องฮอดกระหมอง (ขุนทึง). -
กระหม่อม
แปลว่า : จอมหัว, กะโหลกหัวเรียก กระหม่อม ขม่อม หม่อม ก็ว่า. -
กระหม่อม
แปลว่า : หมวกสำหรับสวมหัวเด็ก เรียก กระหม่อม กระโจมหัว ก็ว่า. -
กระหย่อง
แปลว่า : เครื่องสานชนิดหนึ่ง สานด้วยไม้ไผ่ ตอนบนทึบ ตอนล่างห่างตรงกลางคอด สำหรับวางเครื่องสักการะบูชาพระรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์หรือยกครูเรียนมนต์ เรียนพระธรรม. -
กระหย่องกระแหย่ง
แปลว่า : อาการกระโดดโลดเต้นของสัตว์ตัวเล็กๆ ถ้าตัวใหญ่ว่า กระโหย่งกระเหย่ง.