ภาษาอีสานหมวด "ก" 751 - 760 จาก 1872
-
กะไค
แปลว่า : ดีกว่า ดีกว่าเรียก กะไค เช่น คนนี้กะไคกว่าคนนั้น ของนี้กะไคกว่าของนั้น. -
กะจก
แปลว่า : แว่น, แก้วที่ทำเป็นแผ่น ใช้สำหรับส่องดูเงาหน้า เรียก กะจกเงา แว่นแยงเงา ก็ว่า. -
กะจน
แปลว่า : ชื่อปลาชนิดหนึ่ง จำพวกมีเกล็ดคล้ายปลาช่อน ตัวกลม หัวเล็ก สีมุม เรียก ปลากะจน ปลาคอจน ปลาค่อจน ก็ว่า ปลาค่อจนคือ ปลาค่อคอสั้น. -
กะจวน
แปลว่า : แป้ง, แป้งหอม แป้งหอมที่ทำด้วยผงขมิ้น ผงจันทน์. -
กะจอก
แปลว่า : นกกระจอก ชื่อนกชนิดเล็ก จำพวกนกกระจิบ. -
กะจอง
แปลว่า : จวัก จวักที่มีด้ามยาว ใช้ตักต้มหรือแกงได้ เรียก กะจอง จอง ก็ว่า อย่างว่า แนวจองบ่มีด้ามชิเป็นบ่วงตักแกง มีบุงบ่มีสายชิเกิดเป็นทอฮ้าง (ย่า). -
กะจ้อน
แปลว่า : ชื่อสัตว์เล็กชนิดหนึ่ง จำพวกกะรอกกะแต เรียก กะจ้อน อย่างว่าแลนลิ่นจ้อนทังไก้ไก่ยูง (ฮุ่ง). -
กะจ้อนเน่า
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก กะจ้อนเน่า. -
กะจะ
แปลว่า : ขาว, แจ้ง สิ่งที่มองเห็นได้แจ่มแจ้งไม่มีอะไรปิดบังเรียก กะจะ เช่น ขาวกะจะ แจ้งกะจะ ลายกะจะ. -
กะจัง
แปลว่า : ชื่อลายชนิดหนึ่ง เรียก ลายกะจัง ใช้ประดับตามขอบหรือฐานของธรรมาสน์.