ภาษาอีสานหมวด "ก" 731 - 740 จาก 1872
-
ก้อดก้อด
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงมอดเจาะไม้เสียงดังก้อดก้อด. -
กอดเกี้ยว
แปลว่า : กอดรัดไว้ด้วยความรักใคร่หรือพูดเกี้ยวพาราสีกัน เรียก กอดเกี้ยว อย่างว่า บัดนี้สัพพะกอดเกี้ยวกลอนเก่ามาแถลง ชื่อว่าเทพาพระวาดพระนอมไพรกว้าง บุญยวงยั้งเชาแคลนคราวหนึ่ง ดีแก่สังข์ล่วงผ้ายผันย้ายก่อนบา (สังข์). -
กอดจอด
แปลว่า : ของเล็กที่กองรวมกันไว้เรียก กองกอดจอด ของใหญ่เรียก กองกูดจูด. -
ก่อด่อ
แปลว่า : อาการที่ของเล็กๆ และสั้นยื่นออกมา เรียก ก่อด่อ ถ้าของใหญ่เรียก โก่โด่. -
ก้อน
แปลว่า : คำบอกลักษณะของสิ่งของเล็กๆ ซึ่งเกาะกันเป็นก้อน เช่น ก้อนอิฐ ก้อนดิน ก้อนข้าว เรียก ก้อน. -
ก้อนเส้า
แปลว่า : ก้อนอิฐ ก้อนหิน หรือก้อนดิน ๓ ก้อน เอามาวางไว้เพื่อตั้งเตาหุงต้มเรียก ก้อนเส้า. -
กอบ
แปลว่า : มาตราตวง คือ ๒ กำ เป็น ๑ กอบ อย่างว่า เสียกอบแล้วอย่าเสียกำ เสียคำแล้วอย่าเสียเงิน (บ.). -
กอบ
แปลว่า : ตักหรือกำด้วยมือทั้ง ๒ ข้างรวมกัน เรียก กอบ. -
ก่อม
แปลว่า : ค่อม, งอ หลังงอเรียก หลังก่อม ก่อมเก๊าะ ก็ว่า ถ้างอมากเรียก หลังโก่ม โก่มโก๊ะ ก็ว่า อย่างว่า โก่มแห่งท่าน ก็จักโก่มคดยิ่งหนักหนา (เวส). -
ก้อม
แปลว่า : สั้น สากสั้นเรียก สากก้อม ไก่หางสั้นเรียก ไก่หางก้อม อายุสั้นเรียก อายุก้อม เทียนแท่งสั้นๆ เรียก เทียนก้อม หนังสือใบลานใบสั้นๆ เรียก หนังสือก้อม ถ้าสั้นมากเรียก ก๊อมก้อม ก้อมก้อม ก็ว่า.