ภาษาอีสานหมวด "ข" 951 - 960 จาก 970

เข้าโข้
แปลว่า : น. ข้าวคั่ว (ภาษาภูไท)
โข
แปลว่า : น. สะพาน (ภาษาภูไท)
โขง
แปลว่า : ว. ดื้อรั้นผิดมนุษย์ (ภาษาภูไท)
ข่วยหย่วย
แปลว่า : ว. กระโดดข้าม (ภาษาภูไท)
ขะล้อขะแล้
แปลว่า : ว. สิ่งของเล็ก ๆ แต่มีหลายอัน (ภาษาภูไท)
ขี้เก้ม
แปลว่า : น. จิ้งจก (ภาษาภูไท)
ขี้โต๊ะ
แปลว่า : ก. โกหก ไม่เป็นความจริง (ภาษาภูไท)
ขี้กะเดิ๋น
แปลว่า : น. ไส้เดือน (ภาษาภูไท)
ขี้กะบอง
แปลว่า : น. ขี้ไต้ ทำจากยางไม้ผสมกับไม้ผุ (ภาษาภูไท)
ขี้ซิ
แปลว่า : น. บริเวณที่มีน้ำทิ้งเสียไหลมารวมกัน จนกลายเป็นน้ำครำเฉอะแฉะ (ภาษาภูไท)