ภาษาอีสานหมวด "จ" 431 - 440 จาก 719
-
เจือ
แปลว่า : ปน ระคน คละ สิ่งที่ระคนปนกันเรียก เจือ อย่างว่า โฮยโฮยหอมกลิ่นจันทน์เจือคู้ (ฮุ่ง). -
เจื้อ
แปลว่า : เผ่าพันธุ์ เชื้อสาย คนที่เกิดเผ่าพันธุ์เดียวกัน เรียก เจื้อ จุ้มเจื้อ ชุมเชื้อ ชุมแซง ก็ว่า. -
เจือกเพือก
แปลว่า : ต้นไม้ใหญ่ยืนเรียงกัน เรียก ยืนเจือกเพือก. -
เจือง
แปลว่า : จอม เจ้า ยอดเยี่ยม เป็นเอก คนผู้มีอำนาจวาสนาบารมีแผ่ปกไปทั่วสารทิศ เรียก เจื่อง เจือง ก็ว่า อย่างว่า ธรรม์ยำเจืองเจื่องเมืองเลยต้าน ดาความให้ถามผีด้ำใหญ่ หอช่อฟ้าเฮือนฮ้านฮ่มขวาง (ฮุ่ง). -
เจื่องเหง้า
แปลว่า : เจ้าเมือง พระเจ้าแผ่นดินผู้เป็นใหญ่ในบ้านเมือง เรียก เจื่องเหง้า อย่างว่า ยาคึดจอมเจื่องเหง้าเป็นเจ้าผู้เดียวแท้เนอ (สังข์). -
เจื่องเฮื่อง
แปลว่า : เหลืองอร่าม. -
เจือจาน
แปลว่า : เผื่อแผ่ อุดหนุน การเกื้อกูลอุดหนุนเรียก เจือจาน เฉลี่ยเจือจาน ก็ว่า. -
เจือด
แปลว่า : ดุเดือด เดือดดาล ใจดุเดือด เรียก เจือด อย่างว่า ใจเจือดขึ้นมโนต้องเกลื่อนตาง (ฮุ่ง). -
เจือด
แปลว่า : ร่อน ถลา นกที่บินร่อนถลาไปมาเรียก นกบินเจือด เจิด ก็ว่า อย่างว่า คาดชิได้บินมาคือนกเจ่า คาดชิบ่ได้บินเจ้ยเจิดหนี (กลอน) ภุมเรศเค้าบินเจือดชมละออง ฮมฮมสาวบ่าวซอฮีฮื้น กวนกันต้านแฮงผองชิงดอก ผิดข้องทื้นกอไม้ย่ำยี (ฮุ่ง). -
เจื่อน
แปลว่า : เคลื่อน เปลี่ยนแปลง การเคลื่อนไหวไปมาเรียก เจื่อน เจิ่น ก็ว่า.