ภาษาอีสานหมวด "ฝ" 11 - 20 จาก 121
-
ฝอก
แปลว่า : ดุร้าย สุรุ่ยสุร่าย หญิงที่สุรุ่ยสุร่าย ไม่รู้จักประหยัดเก็บกำ อย่างว่า ได้เมียผู้ฝอกพอปานแก่ไม้ทางปลาย (กาพย์ปู่). -
ฝอกฝน
แปลว่า : เคี่ยวเข็ญ เข้มงวด เช่น ฝอกฝนลูกหลาน ฝอกฝนงัวควาย. -
ฝอด
แปลว่า : พรายน้ำ เม็ดเล็กๆ ผุดขึ้นมาลอยกระจายเป็นแนวยาวไปตามน้ำ เรียก ฝอดน้ำ ไพน้ำ ก็ว่า. -
ฝอย
แปลว่า : มูลฝอยที่เกิดจากการเหลาตอกไม้ไผ่ หรือเศษใบไม้หรือหญ้าที่ตกเรี่ยราดอยู่ตามบริเวณบ้าน เรียก ฝอย ขี้ฝอย ก็ว่า อย่างว่า เห็นว่ากองฝอยน้อยอย่ากลอยใจฟ้าวนั่ง ลางเทื่องูอยู่ลี้ในหั้นชิตอดตายบ่ฮู้ (ย่า). -
ฝัก
แปลว่า : สิ่งที่หุ้มเมล็ดผลไม้เรียก ฝัก เช่น ฝักถั่ว ฝักเข้าโคด เป็นต้น. -
ฝักแค
แปลว่า : ชะนวนบั้งไฟเรียก ฝักแค กะนวนหมากแปบ ก็ว่า. -
ฝักดาบ
แปลว่า : ปลอกที่สวมดาบ ทำด้วยไม้ หนัง หรือทองเหลือง มีรูปคล้ายดาบ เรียก ฝักดาบ. -
ฝักฝ่าย
แปลว่า : พวก ข้าง อย่างว่า ชอบที่มหากษัตริย์เจ้าใจคามคึดใคร่ เดิมดั่งสองฝ่ายฟ้าเฮาฮู้แฮกกลาง พ่อแล้ว (สังข์). -
ฝักใฝ่
แปลว่า : เอาใจใส่ ผูกพัน อย่างว่า เมือเยอผู้เผ่าท้าวทังนาฏนงศรี อวนเอย คือคู่ดำดวนดวงใหม่หอมโฮยเฮ้า ภุมรีดิ้นแดดอมดมกลิ่น ฝักใฝ่ไว้ซอนเกล้ากล่อมผม (ฮุ่ง). -
ฝักหลอก
แปลว่า : ใยที่แมลงทำหุ้มตัว หรือรังที่หุ้มตัวไหม เรียก ฝักหลอก ถ้ารังนั้นลีบเรียก ฝักหลอกลีบ ฝักหลอกหลีบ ก็ว่า.