ภาษาอีสานหมวด "พ" 361 - 370 จาก 663
-
เพช
แปลว่า : สลด สังเวช อย่างว่า อาฮมท้าวปองไปเป็นเพช (สังข์). -
เพชฌฆาต
แปลว่า : ผู้ฆ่าคน ผู้ฆ่านักโทษ เรียก เพชฌฆาต ไทขัน ก็ว่า อย่างว่า แล้วเล่าปลงคำให้ขุนพลเพชฌฆาต (กาไก). -
เพชร
แปลว่า : ชื่อแก้วที่แข็งที่สุดเรียก เพชร ใช้ตัดแก้วและใช้ทำเครื่องประดับ อย่างว่า สังมางำหี่ไว้ลบเหลี่ยมคมเพชร (ป. วชิร ส. วชฺร). -
เพธ
แปลว่า : ต่างๆ หลายอย่าง อย่างว่า ถัดนั้นสาวฮามคล้องมาลาพวงเพธ (กาไก). -
เพนี
แปลว่า : แผ่นดิน อย่างว่า ฟังยินเกากลองท้วงเพนีเสียงสนั่น ลุงท่านเจ้าติ่วสร้อยดาต้อนตื่มหลาน (ฮุ่ง). -
เพรง
แปลว่า : ก่อน เก่า อย่างว่า นับแต่บุญเพรงสร้างปางหลังชาติก่อน (บ.). -
เพราแพง
แปลว่า : นางงาม อย่างว่า พ่อก็ทันเพราแพงพร่ำมวลมาใกล้ (สังข์). -
เพรียง
แปลว่า : พร้อม อย่างว่า ในเมื่อท้าวฮ่ำแล้วโฮมหมู่มนตรี มวลมาประดับซู่ซุมเพรียงพร้อม (สังข์). -
เพลา
แปลว่า : แกนสำหรับสอดในดุม เรียก เพลา สอดดุมรถ เรียก เพลารถ สอดดุมเกวียน เรียก เพลาเกวียน. -
เพลา
แปลว่า : กาล เวลา คราว (ป. เวลา).