ภาษาอีสานหมวด "พ" 431 - 440 จาก 663
-
ไพร่
แปลว่า : ชาวเมือง พลเมืองสามัญ อย่างว่า เจ้านายดีบ่เห็นแก่เงินแสนไถ่ เจ้านายดีเห็นแก่ไพร่แสนเมือง (ภาษิต) จอมเมืองเจ้าใจฮมฮักไพร่ สนุกอยู่เหล้นไพรกว้างม่วนระงม (สังข์). -
ไพร่ฟ้า
แปลว่า : ข้าแผ่นดิน ราษฎร. -
ไพรสณฑ์
แปลว่า : แนวป่า เรียก ไพรสณฑ์ ไพรสัณห์ ไพรสาณฑ์ ก็ว่า อย่างว่า แม้นว่าพื้นแหล่งเหล้าเงื้อมแง่ไพรสณฑ์ ก็ดี เชิญชูสองส่ำราญคลายแค้น แม้นว่าไตรตรองพื้นนาคาครุฑใหญ่ ก็ดี กับทังนางเทพสร้อยนางน้อยเมขลา (สังข์). -
ภัณฑูกรรม
แปลว่า : การปลงผม (ป. ภณฺฑุกมฺม). -
พาขวัญ
แปลว่า : ภาชนะที่จัดขึ้นเพื่อเรียกเอาขวัญนั้น จะเล็กหรือใหญ่ก็ได้ โบราณใช้พาโตก เดี๋ยวนี้โตกไม่มีจึงหันมาใช้พาน จะใช้พาขวัญ ๓ ชั้น ๕ ชั้น ๗ ชั้นหรือ ๙ ชั้น ก็จัดพานมาเท่าจำนวนสิ่งของที่จะใช้. -
พ้อว้อแพ้แว้
แปลว่า : ลักษณะอาการลับๆล่อๆ ผลุบ ๆ โผล่ ๆ เดี๋ยวก็อยู่ตรงนั้น เดี๋ยวก็โผล่มาตรงนี้ -
พอแฮง
แปลว่า : มากเกินพอ เพียงพออยู่แล้ว -
พาโล
แปลว่า : ไปกันใหญ่ เป็นมากกว่าที่เป็นอยู่ -
พ่อส้น
แปลว่า : ชายผู้อาวุโส -
พ่อตู้
แปลว่า : ชายผู้อาวุโส