ภาษาอีสานหมวด "พ" 61 - 70 จาก 663
-
พยาธิ
แปลว่า : ตัวเชื้อโรคที่เกิดในกายเช่น หวัด ไอ ไข้ หนาว อย่างว่า คันได้กินหมากไม้คะยูงแล้วพยาธิหาย (ขุนทึง). -
พยาน
แปลว่า : หลักฐาน คนรู้เห็นเหตุการณ์ เรียก พยาน พิยาน ก็ว่า อย่างว่า คันเมื่อจอมคุณเจ้ามีพิยานชอบเชื่อ จริงแล้ว พระจักปุ่นป่าวช้างพลพร้อมแอ่วเอา แท้แล้ว (สังข์). -
พยาบาท
แปลว่า : ความปองร้าย ความผูกใจเจ็บ. -
พยาบาล
แปลว่า : ดูแลคนไข้ ปฏิบัติคนไข้ เรียก พยาบาล ปัว ก็ว่า. -
พยายาม
แปลว่า : ทำโดยมานะบากบั่น (ป. วายาม). -
พยุ
แปลว่า : ลมแรง (ข. พฺยุ) อย่างว่า ผ่อเห็นเลื่อนเลื่อนฝ้าพัดเร่งลมพยุพุ้นเยอ เมื่อนั้นสังข์ทองเถิงข่วงมารเมิลแจ้ง คุมคามไท้ปุนปองฮีฮ่ำ แผ้วเผ่นกว้างระวังชั้นนอกใน ฯ วายุเผือกด้าวตาวต้นถิ่นสลา (สังข์). -
พร
แปลว่า : สิ่งศักดิ์สิทธิ์ ของดี ของประเสริฐ เรียก พร อย่างว่า ศรีศรีสิทธิพระพรบวรแวนวิเศษอเนกเตโช ชัยยะมังคละมหาสิทธิมังคเลส ศาตรเพทอาคม ขุนบุรมปุนแปลงแล้ว ให้ลูกแก้วออกกินเมือง (สู่ขวัญ). -
พรต
แปลว่า : กิจวัตร การปฏิบัติ ผู้บำเพ็ญข้อวัตรปฏิบัติเคร่ง เรียก บำเพ็ญพรต ทรงพรต ถือพรต (ป. วตฺต ส. วฺรต). -
พรม
แปลว่า : เครื่องลาดทำด้วยขนสัตว์ ใช้ปูนั่งหรือนอน ถ้านั่งเรียก พรมปูนั่ง ถ้านอนเรียก พรมปูนอน. -
พรม
แปลว่า : เป่า พ่น พ่นน้ำเรียก พรมน้ำ อย่างว่า นางคราญถนอมลูบยาพรมน้ำ (สังข์).