ภาษาอีสานหมวด "ภ" 51 - 60 จาก 99
-
ภูวนาถ
แปลว่า : พระผู้เป็นที่พึ่งของปวงประชา พระเจ้าแผ่นดิน ภูวเนตร ภูวไนย ก็ว่า อย่างว่า ลือซ่าเท้าทังทีปเขาขาม พันเมืองมาช่วยทองทังค้าย ยูสนุกเว้นอลหนหายโศก ท่อว่าภูวนาถไฮ้แนวน้องบ่หลาย (สังข์). -
เภตรา
แปลว่า : เรือ เรือสำเภา อย่างว่า แล้วเลิกเมี้ยนถอยพรากพาหนี กำเดาขนังอยู่ทนทวงบ้า เป็นดั่งเภตราต้องผาโคมคุงหาดรือจักชักฮีบฮ้อนเอาได้ดั่งรือ นี้เด (สังข์) หลานก็วางหนีเข้าเภตราตามพี่ พระพี่เจ้าติ่วสร้อยแวนฮู้ฮ่ำเถิง (ฮุ่ง). -
เภท
แปลว่า : การแบ่ง การแยก การแตกออก ส่วน ภาค (ป.ส.). -
เภนี
แปลว่า : แผ่นดิน อย่างว่า เภนีพื้นพังทลายย้องย่าง หื่นหื่นข้าหลายล้านล่วงไป (สังข์) ใผห่อนเพียรเภนีใส่ถงถนอมไว้ (สังข์). -
เภรี
แปลว่า : กลอง ไภรี ไภริน ก็ว่า (ป.) อย่างว่า ฟังยินทมทมก้องเภรีนันเฮ่ง ป่าวเพื่อนพร้อมเตินย้ายซู่ซุม (สังข์) เภรีนันแส่งสูรเสียงห้าว เฮวเฮ่งเชิญความให้นายเฮือนประดับฮีบ เจ้าหมื่นม้าวคนิงแจ้งจอดการ (ฮุ่ง). -
เภสัชกรรม
แปลว่า : การปรุงยา. -
โภช
แปลว่า : ของควรบริโภค (ป. โภชฺช) อย่างว่า ส่ำหนึ่งคลองแจบแจ้งใจประกอบก้มมัฏฐาน วันที่ฉันโภชเพลาเพียรล้ำ ยามเทียวแท้แสงตาตกต่ำ วันพุ่งพ้นจวนแจ้งส่องญาณ (สังข์). -
โภชน
แปลว่า : อาหาร การกิน การกินข้าว (ป.ส.) อย่างว่า เมื่อนั้นพระบาทต้านเตินเบิกบาศรี พานคำแดงเสียบลงเลียนตั้ง โภชนังล้นเหลือพาเลียนลุ่ม ทะแนวแนบเหล้าไหแก้วก่องคำ (สังข์). -
โภย
แปลว่า : ภัย อันตราย อย่างว่า ผิจักเป็นคหัสถ์ฮู้มีโภยพันเยื่อง เยียวจักแค้นคั่งไหม้หมองต้องตื่มมา (สังข์). -
ไภริน
แปลว่า : กลอง ไภรี เภรี ก็เรียก.