ภาษาอีสานหมวด "ว" 181 - 190 จาก 408
-
วารณ
แปลว่า : ช้าง (ป.ส.) วารณกร น. งวงช้าง (ส.). -
วิ่ง
แปลว่า : อาการที่เกิดลมหมุนเวียนในศรีษะ เรียก วิ่ง วิ่งเวียน ก็ว่า. -
วิ้ง
แปลว่า : แล่นไปโดยเร็ว เรียก วิ้ง อย่างว่า ทยานวิ้งข้วมหลายล้านลูกดอย (กาไก) วันวิ้งผ้ายผากว้างส่องใส (กาไก) พอเมื่อวันวิ้งขึ้นเขาง่อนงายงาม พุ้นเยอ (สังข์) พอเมื่อวันวิ้งส้วยสูญไม้เมื่อแลง (ฮุ่ง). -
วิงวอน
แปลว่า : อ้อนวอน พร่ำขอร้อง อย่างว่า วิงวอนเถิงเทพสรวงภายฟ้า ขอจ่งมาปกป้องแนมนำค้ำช่อย อย่าให้เสียเดชด้วยมารฮ้ายข่มเหง (กลอน). -
วิจ
แปลว่า : เวจกุฎิ ส้วมถ่ายอุจจาระของพระสงฆ์ เรียก วิจ เวจกุฎิ ก็ว่า อย่างว่า กบเขียดฮ้องหนองวัดแคมวิจ หัวพ่อตาติดใต้กบในหม้อ (บ.). -
วิจาร
แปลว่า : ให้คำตัดสินที่เชื่อถือได้ วิจาร วิจารณ์ อย่างว่า พิจักวิจารณ์ในห้องหนพระองค์อันกล่าว มานี้ เห็นแม่นแม้งตามพระเจ้าเทศนา (บ.). -
วิ่น
แปลว่า : ตกใจ กลัวเกรง อย่างว่า ฝันว่าข้าต่างด้าวเดินฮอดเฮียงสาร สีสันคือดั่งโขนเขาแต้ม จาระจาเข้มคำฟุนซึกซาก ภูวนาถน้อยใจวิ่นหว่ากลัว (สังข์). -
วินชม้อย
แปลว่า : อาการหน้ามืดตาลายแล้วล้มสลบลง เรียก วินชม้อย อย่างว่า นางกษัตริย์เจ้าโลเลลืมเพศ คึดจักทูลสั่งเจ้าวินชม้อยท่าวลง พระเศียรสบเท้าธรณีทอดท่าว ตากระด้างนางเจ้าเล่าแข็ง จอมแพงล้มเหมิดลมมรณาต ใจขาดเมี้ยนนอนกลั้วฝุ่นดิน แท้แล้ว (เวส-กลอน). -
วินาศกรรม
แปลว่า : การลอบทำลายหรือเผาผลาญทรัพย์สินของศัตรู. -
วินิจ
แปลว่า : ตรวจตรา พิจารณา.