ภาษาอีสานหมวด "ส" 631 - 640 จาก 1063
-
แส้ชะค้อม
แปลว่า : เคลื่อน ย้าย อย่างว่า บัดนี้แกวกวนกล้าเงินยางลุงออก เฮาพุ้น ตูจักแส้ชะค้อมไปป้านช่อยแข็ง (ฮุ่ง). -
แสด
แปลว่า : สีเหลืองปนสีแดง เรียก สีแสด อย่างว่า ผ่อดูฟ้าแสดสิ้วแสงค้อยต่ำลง (ฮุ่ง) คำแสดสิ้วแดงมุ่ยผิวนวล (กาไก). -
แสคมป์
แปลว่า : ดวงตราที่ใช้ปิดเป็นค่าธรรมเนียมที่ต้องเสียสำหรับส่งจดหมายหรือส่งสิ่งของไปทางไปรษณีย์ (อ.). -
แสแท
แปลว่า : สวย งาม อย่างว่า ตาไหลเหลียวเหลือดคอยคือแย้ม แสแทเนื้อคำแดงดูสะอาด กาก่องเก้าปรางสร้อยชอบตู (ฮุ่ง). -
แสน
แปลว่า : ตำแหน่งขุนนางสมัยโบราณ เช่น เมืองแสน เมืองจันทร์ เป็นต้น. -
แสน
แปลว่า : สิบหมื่น เรียก แสน อย่างว่า สิบคนมานั่งแทน แสนคนมานั่งเฝ้า บ่ปานเงาน้องมาเหลื่อม (ผญา) มากนัก เหลือเกิน เรียก แสน อย่างว่า ดูดั่งมาวางไว้วินหนีแสนโศก (ฮุ่ง) ข้าวกรอบเพราะตากแดดเกินไป เรียก เข้าแสนแดด. -
แสนแพน
แปลว่า : สวย งาม อย่างว่า บ่ได้แสนแพนหน้าโสภาคือเก่า ยามเมื่อเถ้าแก่แล้วแนวนี้ซู่คน นั้นแล้ว (ย่า). -
แสนย์
แปลว่า : คนในกองทัพ ทหารผู้ควบคุมทหาร เรียก จ่าแสนย์. -
แสนแวน
แปลว่า : สวย งาม อย่างว่า บ่าวยี่เที้ยงแสนแวนพ้นเพื่อน (ฮุ่ง) อย่าได้แสนแวนหน้าวาจาเว้าอ่ง (ย่า) แสนแวนหน้างามดีเสมอแว่น (ขุนทึง). -
แสลง
แปลว่า : คำทัดทาน คำโต้ตอบ อย่างว่า คำแสลงท้นถือทวงแค้นคั่ง (สังข์).