ภาษาอีสานหมวด "อ" 227 - 236 จาก 995
-
อัก
แปลว่า : ปิด ซ่อน ซ่อนของกินไว้เพื่อกินคนเดียว เรียก อักกิน หลักกิน ก็ว่า. -
อักโกธะ
แปลว่า : ความไม่โกรธ (ป.) อย่างว่า อักโกเธนะ ชิเน โกธัง พึงชนะความโกรธด้วยความไม่โกรธ (ป.). -
อักข
แปลว่า : ลูกเต๋า ลูกบาศก์ การพนันเล่นลูกเต๋าหรือสกา (ป.). -
อักโข
แปลว่า : มาก หลาย (ตัดมาจาก อักโขภิณี) อย่างว่า เดียระดาษล้นเหลือท่งนาดี พานคำเบ็งแบกงาเงยย้าย พลกือได้อักโขสามติ่ว เสียงสนั่นก้องแดนฟ้าฟากพรหม (ฮุ่ง). -
อักโชภิณี
แปลว่า : จำนวนนับอย่างสูง คือมีเลขศูนย์ตามหลัง ๔๒ ตัว อักโขภิณี อักโขเภณี ก็ว่า อย่างว่า ยังเล่าประกอบด้วยไคลเหื่อหิวหาย ท่อว่ากินดายดิบบ่เจียวจืนต้ม อักโขล้นอลัชชีชาติต่าง โดยดั่งเรื่องลือไว้มากมูล แท้แล้ว (สังข์). -
อั้กอั้ก
แปลว่า : เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงกำปั้นทุบดิน ดังอั้กอั้ก. -
อัง
แปลว่า : นำไปใกล้ๆ ไฟเพื่อให้ร้อน เรียก อัง พ่าง ก็ว่า เช่น อังกบ เรียก พ่างกบ อังเขียด เรียก พ่างเขียด. -
อั้ง
แปลว่า : คนที่มีลักษณะอ้วนเตี้ยและเล็ก เรียก บักอั้ง. -
อั้งปั้ง
แปลว่า : กินอาหารเต็มจนท้องนูน เรียก แหน้นอั้งปั้ง. -
อัญชลี
แปลว่า : การประนมมือ การไหว้ อัญชุลี ชุลี ก็ว่า อย่างว่า ศรีสุมังคละเลิศล้ำสิทธิเดชลือชา นาโถสุดยอดญาณไตรแก้ว สวัสดีน้อมในธรรมพุทธบาท คุณพระยกใส่เกล้าชุลีล้ำยอดญาณ (สังข์).