ภาษาอีสานหมวด "อ" 461 - 470 จาก 995
-
เอ็งชุลี
แปลว่า : ประนมมือ ไหว้ อย่างว่า ค้อมฮ่ำแล้วเถรใหญ่ลีลา เอ็งชุลีสมณ์สั่งคืนหาห้อง ค่อยอยู่ดีเยอราชครูเจ้าจอมธรรมธีรราช เจ้าจ่งยืนหมื่นมื้อยาไข้ค่อยคง แด่เนอ (สังข์) ผ่อดูพ่างพ่างฟ้าเฟิดฟืดสูรย์ใส พุ้นเยอ คอนก็เอ็งชุลีเลยเลิกลาลงห้อง ไหไหม้ามโนพราวพับแล่น ดีท่อลมลวาดไม้ดังก้องแกว่งปิว (ฮุ่ง). -
เอ้งเอ้ง
แปลว่า : เสียงดังเช่นนั้น เช่น กบหลายตัวร้องพร้อมกันดังเอ้งเอ้ง อย่างว่า เอ้งเอ้งฮ้องอย่าฟ้าวว่าเสียงกบ ลางเทื่องูเพาพิษตอดตนตายเมี้ยน (กลอน). -
เอ็ด
แปลว่า : หนึ่ง เรียกเลขมีหนึ่งอยู่ข้างท้ายว่า เอ็ด เช่น หนึ่งหนึ่ง ว่า สิบเอ็ด สองหนึ่ง ว่า ซาวเอ็ด ยี่สิบเอ็ด ก็ว่า สามหนึ่ง ว่า สามสิบเอ็ด สี่หนึ่ง ว่า สี่สิบเอ็ด ห้าหนึ่ง ว่า ห้าสิบเอ็ด หกหนึ่งว่า หกสิบเอ็ด เจ็ดหนึ่ง ว่า เจ็ดสิบเอ็ด แปดหนึ่งว่า แปดสิบเอ็ด เก้าหนึ่งว่า เก้าสิบเอ็ด. -
เอ็ด
แปลว่า : ยอด เยี่ยม เลิศ อย่างว่า โฉมเฉลาสร้อยเอ็ดนางนงถ่าว (ฮุ่ง). -
เอ้เต
แปลว่า : นั่งหรือนอนแบบไว้ยศไว้ อย่างว่า นั่งเอ้เต นอนเอ้เต. -
เอ้เต้
แปลว่า : ลักษณะของน้ำที่ขุ่นข้น เรียก ขุ้นเอ้เต้ ขุ่นเอ้เล้ ก็ว่า. -
เอ็นดู
แปลว่า : มีใจรักใคร่ ปรานี อิดู ก็ว่า อย่างว่า ขอให้ผายโผดน้องคราวนี้อี่ดู แด่แม (กา). -
เอ็นอ่อน
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้เถาชนิดหนึ่ง เรียก เครือเอ็นอ่อน. -
เอ็บเอ็บ
แปลว่า : เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงกบร้องเป็นหมู่ในเวลาฝนตก ดังเอ็บเอ็บ เอ้บเอ้บ ก็ว่า. -
เอย
แปลว่า : เป็นคำลงท้ายคำกลอน อย่างว่า ด้านส่ำนี้บ่มียากความคึด ข้าจักปองอาสาซู่พระองค์ยาฮ้อน เมื่อนั้นหกสาวพร้อมคำเดียวดาเคียด มึงแม่คึดอย่าแคล้วคุณข้อยชิตอบนาง แม่เอย (สังข์).