ภาษาอีสานหมวด "ฮ" 221 - 230 จาก 661
-
ฮำ
แปลว่า : ผืน อย่างว่า เมื่อนั้นอินทราชไท้ก้มขาบลาเมือ ถวายบัวบานยอดดาวดิงส์ฟ้า เมื่อนั้นอินโทท้าวพันตาตรัสส่อง เอาผ้าแก้วผืนกว้างหมื่นฮำ (ฮุ่ง). -
ฮ่ำ
แปลว่า : ตี ตีฆ้องเรียก ฮ่ำฆ้อง อย่างว่า เสด็ดขาดเมี้ยนแล้วเลิกลาลง ผ่อเห็นฮวานฮวานวันส่องดอยคาค้อย ภูมีท้าวทังนางเมือที่ ค้อนฮ่ำไค้กลองฆ้องคาดยาม (สังข์). -
ฮ่ำ
แปลว่า : พร่ำ ร่ำ อย่างว่า เมื่อนั้นท้าวฮุ่งฮ้อนฮ้อนฮ่ำฮมฮัก อาบันเบียนบาปสนองสูญเศร้า ดีแก่ทามะรุกอ้องแกมโกกู้งูก พระพี่น้องสองเจ้าฮ่ำกระหาย (ฮุ่ง). -
ฮ่ำคนิง
แปลว่า : รำพึง คิดถึง อย่างว่า บาก็เนาในนทีฮ่ำคนิงเถิงน้อง (ผาแดง) ภูชัยท้าวคนิงฮ่ำคนเดียว (สังข์). -
ฮ่ำเพอ
แปลว่า : เอาใจใส่ อย่างว่า ติแต่ควายบักเลฮ้ายปักตูสวนบ่อัดหี่ ติแต่แมงหมี่ฮ้ายตีนซิ่นบ่ฮ่ำเพอ (ย่า). -
ฮ่ำเพิง
แปลว่า : รำพึง อย่างว่า เขาหากลืมความทุกข์บ่ฮ่ำเพิงเถิงบ้าน (ผาแดง) ผัดผาบได้ช้างถ่าวแสนพลาย ทังมวลขันกล่าวขอทูลไหว้ บุญผายเจ้าเงินยางเลยตื่น พระบาทไท้คนิงฮู้ฮ่ำเพิง (ฮุ่ง). -
ฮ่ำไห้
แปลว่า : ร่ำไห้ อย่างว่า ดูดั่งเอื้อยฮ่ำไห้ขอขอดตายตาม ดั่งนี้ ลอนจักไลลาผางเพื่อนทางทั้งค้าย คือควรเพี้ยงสองตาตนพี่ แพงเอย น้องอย่าไลพี่ให้กระสันดิ้นดั่นเดียว อุ่นเอย (สังข์). -
ฮ่ำฮ้อง
แปลว่า : ร่ำร้อง อย่างว่า คันกูเฮฮ่ำฮ้องเสือช้างแสม่งตาย นั้นแล้ว (สังข์). -
ฮ่ำเฮียน
แปลว่า : กราบทูล อย่างว่า เจ็ดหน่อไท้ธรงแม่พังคำ พวงคำประดับห่มภรณ์แพรห้อ บุญขวางยั้งลวาชุมชมชื่น เมื่อนั้นคอนขาบเกล้ากลอยไหว้ฮ่ำเฮียน (สังข์). -
ฮ่ำเฮียน
แปลว่า : เล่าเรียน อย่างว่า รือจักไปจอบจ้างหมอฮ่ำเฮียนมนต์ ทำตนเป็นดั่งธรทยานผ้าย อันนั้นวิสัยช้าเยียวเกินการชั่ว ผิดเผ่าเชื้อธรเถ้าใคร่ครวญ (สังข์).