ภาษาอีสานมาใหม่ 11111 - 11120 จาก 17431
-
เบี้ยโบก
แปลว่า : การพนันอย่างหนึ่ง ชักเบี้ยเข้ากระบอกแล้วให้ลูกมือแทง. -
เบี้ย
แปลว่า : จำนวนเงิน 2 บาท เรียก 1 เบี้ย เขยที่ล่วงเกินประเพณี พ่อตาแม่ยายจะปรับเป็นเงิน 1 เบี้ย คือ ปรับ 2 บาท อย่างว่า สิบเบี้ยอยู่ฟากน้ำอย่าโอ้อ่าวคนิงหา สองสลึงมามือให้ค่อยกำเอาไว้ (กลอน). -
เบี้ย
แปลว่า : หอยจำพวกหนึ่งหลังนูน ท้องเป็นร่องๆ เปลือกแข็ง โบราณใช้เบี้ยนี้เป็นเงินสำหรับซื้อขาย มีอัตรา 100 เบี้ยเป็น 1 อัฐ คนจึงเรียก เงินเบี้ย ติดปากมาจนทุกวันนี้. -
เบิ้ง
แปลว่า : บ้าง (โคราช). -
เบิกแพนก
แปลว่า : จุดบั้งไฟ ขุดบั้งไฟเรียก เบิกแพนก อย่างว่า กับทังเบิกแพนกพร้อมวันซ้ำส่งบุญ (ผาแดง). -
เบิก
แปลว่า : ขับ ไล่ อย่างว่า เพราะเพื่อปิตุราชเจ้าใจฮ้ายเบิกหนี (กา) เทื่อนี้พ่อเบิกเว้นเวียงใหญ่พลอยผาง นี้แล้ว (สังข์) ความผิดบ่มีท่อก้อยชาวบ้านชิเบิกหนี (เวส-กลอน). -
เบิก
แปลว่า : เปิด ทำให้กว้าง เปิดออก ขอให้จ่าย ให้การเป็นพยานเรียก เบิกความ แช่มชื่น สว่างใจ เรียก เบิกบาน นำพยานไปให้การเรียก เบิกพยาน เบิกพิยาน ก็ว่า. -
เบาราณ
แปลว่า : โบราณ. -
เบ้า
แปลว่า : ดินหรือโลหะ ปั้นเป็นรูปกลมคล้ายรังของลูกเบ้า สำหรับใช้หลอมเงินหรือทอง ตีเป็นสร้อย แหวน ตุ้มหู โอ หรือขันชนิดต่างๆ. -
เบ้า
แปลว่า : รังของตัวด้วงขี้ควายชนิดหนึ่ง ตัวด้วงทำรังด้วยดินปนขี้ควาย รังของด้วงกลมเหมือนลูกฟุตบอลขนาดเล็ก ตัวของด้วงเรียก เบ้า ขณะตัวยังเล็กเรียก เบ้าลูกขี้ เมื่อตัวแก่เรียก เบ้าลูกนาง ใช้กินเป็นอาหารได้.