ภาษาอีสานมาใหม่ 11591 - 11600 จาก 17431
-
ป่างง่าง
แปลว่า : ลักษณะที่ผู้ใหญ่ล้มเรียก ล้มป่างง่าง เด็กล้มเรียก ล้มแป่งแง่ง. -
ปัว
แปลว่า : รักษาพยาบาล เรียก ปัว อย่างว่า เป็นไข้คีงบ่ฮ้อนใผชิฮู้ฮ่อมปัว (ผญา) ฟังยินแถถวิลฆ้องกลองยวงเค้าคื่น พุ้นเยอข้าค่อมผู้สองเอื้อยปิ่นปัว (สังข์) พุ่งพุ่งข้าแปลงตูบตองงวน ยนยนเขาฮีบเฮวเซายั้งผลควรไท้เมือหอเทิงแท่น ยังท่อข้าสาวใช้ช่วงปัว (ฮุ่ง). -
ป่อยล่อย
แปลว่า : เปรี้ยวนิดหน่อย เรียก ส้มป่อยล่อย. -
ป้อย
แปลว่า : แช่ง ด่า อย่างว่า มันก็ปองมิ่งแก้วโลมลูบจอมขวัญ เมื่อนั้นนางคราญขมเคียดเค็มปุนป้อย ดูราชายโทนเถ้ายักโขผีเผด มึงหากกดวาทเว้ามีได้เวทนา ท่านเอย (สังข์). -
ปอย
แปลว่า : ฝ้ายสิบไนเป็นหนึ่งปอย ไหมสิบไพเป็นหนึ่งปอย. -
ป๋อม
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น โยนก้อนดินเล็กๆ ลงในน้ำดังป๋อม ถ้าใหญ่ดังปุ๋ม. -
ป้อม
แปลว่า : เรียกสิ่งที่มีลักษณะกลมว่า ป้อม อ้อมป้อม ก็ว่า. -
ป่อม
แปลว่า : คุที่สานด้วยไม้ไผ่ ทำมห้ก้นแหลมใช้ตักน้ำในบ่อลึก เวลาหย่อนลงไปในบ่อจะตักน้ำได้ทันที เรียก คุป่อม. -
ป่อนล่อน
แปลว่า : ใบหน้าที่มีลักษณะเกลี้ยงเกลา เรียก หน้าเกลี้ยงป่อนล่อน. -
ป่อน
แปลว่า : ยื่นอาหารเข้าปาก เรียก ป่อนเข้าปาก คนที่เทวดาส่งลงมาเกิด เรียก ป่อน อย่างว่า ผิหากขอดแต่ฟ้าแนนน้าวป่อนลง (กา) คือคู่อินทร์หล่อแล้วพรหมปั้นป่อนลง (หน้าผาก).