ภาษาอีสานมาใหม่ 13441 - 13450 จาก 17431
-
เจือง
แปลว่า : จอม เจ้า ยอดเยี่ยม เป็นเอก คนผู้มีอำนาจวาสนาบารมีแผ่ปกไปทั่วสารทิศ เรียก เจื่อง เจือง ก็ว่า อย่างว่า ธรรม์ยำเจืองเจื่องเมืองเลยต้าน ดาความให้ถามผีด้ำใหญ่ หอช่อฟ้าเฮือนฮ้านฮ่มขวาง (ฮุ่ง). -
เจือกเพือก
แปลว่า : ต้นไม้ใหญ่ยืนเรียงกัน เรียก ยืนเจือกเพือก. -
เจื้อ
แปลว่า : เผ่าพันธุ์ เชื้อสาย คนที่เกิดเผ่าพันธุ์เดียวกัน เรียก เจื้อ จุ้มเจื้อ ชุมเชื้อ ชุมแซง ก็ว่า. -
เจือ
แปลว่า : ปน ระคน คละ สิ่งที่ระคนปนกันเรียก เจือ อย่างว่า โฮยโฮยหอมกลิ่นจันทน์เจือคู้ (ฮุ่ง). -
เจียว
แปลว่า : ติดพัน เช่น นกติดข่ายดิ้นไม่หลุด เรียก เจียว จังเจียว กะจังกะเจียว ก็ว่า. -
เจียว
แปลว่า : ทอดด้วยน้ำมันเรียก เจียว จืน ก็ว่า อย่างว่า ยังเล่าประกอบด้วย ไคลเหื่อหิวหาย ท่อว่ากินดายดิบบ่เจียวจืนต้ม อักโขล้นอลัชชีชาติต่าง โดยดั่งเรื่องลือไว้มากมูล (สังข์). -
เจียระฮ้าง
แปลว่า : ห่างไกล อย่างว่า เจ้าก็พัดฟาดฟ้งเจียระฮ้างห่างกัน แลเด (กา) พี่ก็เห็นฮูปน้องนั้นแต่ในมโน แลนอ เหมือนหม่อมแนนนำชักฮูปขวัญแขวนไว้ โอยโอยโอ้ฮุนแฮงฮ้อนสวาท เทื่อนี้อ้ายจากเจ้าเจียระฮ้างฮูปไกล แลนอ (สังข์). -
เจียระพราก
แปลว่า : จากไปนาน อย่างว่า เพื่ออยากให้แจ่มเจ้าเจียระพรากพลอยทุกข์ (กา) ผ่อเห็นวันเฮื่อแจ้งเจียระพรากงายงามพุ้นเยอ นางลุนเมือมุณเทียรสั่งสาวฝูงใช้ วันนี้เฮาจักเตินฝูงเชื้อประดับปุนไปม่วน ให้แต่งห้างหุมย้องซู่ชุม แด่เนอ (สังข์). -
เจียระบาด
แปลว่า : ชื่อผ้าคาดเอวชนิดหนึ่ง มีชายห้อยลงที่หน้าขา เรียก ผ้าเจียระบาด. -
เจียระจาก
แปลว่า : พลัดพรากไปนานเรียก เจียระจาก อย่างว่า ยาบยาบย้ายเจียระจากนครขวาง พลายพังเสินย่างเชิงชำย้อง กลายกงชั้นเชียงหลวงไหลหลั่ง ฝูงไพร่พร้อมหิวไห้ฮุ่งหา (สังข์).