ภาษาอีสานมาใหม่ 15121 - 15130 จาก 17431
-
ขนง
แปลว่า : คิ้ว คิ้วเรียก ขนง อย่างว่าคิ้วคาดค้อมกวมเนตรขนงนาง (ผาแดง). -
ขนง
แปลว่า : เขต, ขอบ, ขั้น สถานที่ที่มีของเขตเป็นเอกเทศ เรียก ขนง คำนี้แผลงมาจากขงนั่นเอง. -
ขนขวาย
แปลว่า : เสาะ, แสวงหา การเสาะแสวงหาข้าวของเงินทอง เรียกขนขวาย อย่างว่า ควรที่กูพระองค์ชิหนีไปขนขวายหา ผญาสัพพัญญูตญาณอันประเสริฐ (เวส). -
ขน
แปลว่า : ชื่อแมลงชนิดหนึ่ง ตามตัวมีขนเรียก แมงบ้งขน. -
ขน
แปลว่า : ชื่อหญ้าชนิดหนึ่ง ลำต้น ข้อ และ ในเป็นขน เรียก หญ้าบ้งขน. -
ขง
แปลว่า : เขต, แดน, ถิ่น, สถานที่ เขตบ้านเรียก ขงบ้าน เขตเมืองเรียก ขงเมือง. -
ไกสร (สิงโต)
แปลว่า : สิงโต สิงโตเรียก ไกสร อย่างว่า แม้นว่าสัพพะสิ่งช้างเดียระดาษแสนสัตว์ ไกสรสีห์ซู่คณาเนืองเฝ้า เสือสางเหม้นเหมือยหมีหมาป่าก็มา ลิงวอนเต้นโตนค้างค่างชะนี ฯ เห็นทังนิโครธไม้พันพุ่งไพรขวาง เห็นทังคูหาแก้วไกสรแสนส่ำ เฮืองฮุ่งเข้มไขพ้นพุ่งโพยม (สังข์). -
ไกสร (เกสร)
แปลว่า : ผงละเอียดของดอกไม้เรียก ไกสร เกสร ก็ว่า เช่นไกสรดอกเกด. -
ไกสร
แปลว่า : ชื่อนางในวรรณคดีอีสานเรื่องสุริย์วงศ์ ชื่อ นางไกสร เกสรก็ว่า. -
ไกวัล
แปลว่า : ทั้งมวล, ทั่วไป อย่างว่า ข้าขอวันทาน้อมไกวัลคุณขอบ (มาตา).