ภาษาอีสานมาใหม่ 15531 - 15540 จาก 17431
-
กากะเลา
แปลว่า : ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นอินทนิล หรือ เสลา โบราณเรียก ต้นกากะเลา กะเลา อะเลา ก็ว่า. -
กากะนิก
แปลว่า : ชื่อมาตราเงินโบราณ มีราคาต่ำที่สุด อีกอย่างหนึ่ง หมายถึงทรัพย์สินมีค่าเท่ากับชิ้นเนื้อพอที่กาจะคาบเอาไปได้ เรียก กากะนิก กากะณิก ก็ว่า. -
กากะทิง
แปลว่า : ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง เรียก กากะทิง กาสะทิง ก็ว่า. -
กาก่อง
แปลว่า : สวย, งาม คนที่มีลักษณะสวยงามเรียก กาก่อง กะก่อง ก็ว่า อย่างว่า กาก่องเนื้อง้อมม่วนยินกระสัน คนิงบาไทฮุ่งถองเถิงชู้ชนะดันพร้อมอามกานเอื้อยมุ่ง (ฮุ่ง). -
กากวาก
แปลว่า : ปากที่แหว่งมาก เรียก แหว่งกากวาก ถ้าแหว่งเล็กเรียก แหว่งแกกแวก. -
กากซาก
แปลว่า : ซี่ฟันที่แหลมคมและยาวเรียก แข็งกากซาก อย่างว่า กากซากแข้วขาวกล้าป่งงา (เวส-กลอน). -
ก้ากก้าก
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงผู้ใหญ่ร้องดังก้ากก้าก เสียงเด็กร้องดังแก้กแก้ก. -
กาก
แปลว่า : ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารการคัดเอาข้าวเม็ดดีไว้ ข้าวเม็ดเสีย เรียก กากเข้า. -
ก้า
แปลว่า : ชื่อต้นหว้าจำพวกหนึ่ง มีสองชนิด ชนิดผลเล็กเรียก หมากหว้ากล้า ชนิดผลโตเรียก หมากหว้าชมพู อย่างว่า แนวหมากชุมพูหายาก หมากหว้ากล้าหาได้คู่ยาม (ภาษิต). -
ก้า
แปลว่า : ต้นกล้า ต้นไม้ที่นำไปเพาะไว้เรียก ต้นก้า เมล็ดข้าวเปลือกที่นำไปหว่านลงในนา เวลางอกขึ้นเรียก ต้นก้า ต้นกล้า เข้าหมากกล้า ก็ว่า อย่างว่า คันน้องตายเป็นเข้าหมากกล้าแกมหญ้าชิค่อยเล็ม เล็มบ่ได้ชิเอาเขิงมาฮ่อน ฮ่อนได้ชินอนกลิ้งเกลือกเอา (บ.).