ภาษาอีสานมาใหม่ 8351 - 8360 จาก 17431
-
สะแคง
แปลว่า : นอนตะแคง อย่างว่า เมื่อนั้นบุญเฮืองฮู้เติ๋นอาอย่าฟั่งเฟือนเถิ้น ท้าวห่มผ้าสะแคงเยี้ยมอยู่ฟัง (สังข์). -
สะค้าน
แปลว่า : ชื่อเถาวัลย์ชนิดหนึ่ง มีรสเผ็ดใช้ทำยาได้ เรียก เครือสะค้าน. -
สะกอย
แปลว่า : จะงอยปากของสัตว์มีปีก เรียก สะกอย อย่างว่า อันหนึ่งกบเขียดโม้แคล้วคลาดฮูไป เมื่อใดคองเป็นดีส่วนสิวังแวนส้วย เหตุว่าศัตรูเค้าขโมยมันมีมากจริงดาย แฮงฮู้เขาสู้เงื้อมสะกอยหั้นแห่งกาบ่อย่าแล้ว (สังข์). -
สะ
แปลว่า : บ่อที่ขุดขังน้ำไว้ใช้ เรียก สะ สา สะพัง ก็ว่า. -
สอใส
แปลว่า : บริสุทธิ์ ผ่องใส อย่างว่า ผิวสอใสฮุ่งเฮืองบ่มีเศร้า (ขูลู). -
ส่อแส่
แปลว่า : เสียงดังอย่างนั้น เช่น เสียงต้มน้ำเมื่อน้ำกำลังจะเดือด ดังส่อแส่ส่อแส่ หรือเสียงซุบซิบนินทากันก็เรียก ส่อแส่. -
ส่อสน
แปลว่า : นำเรื่องไม่จริงไปเล่าให้ฟังโดยมุ่งหมายจะให้เกิดวิวาทบาดหมางกัน เรียก ส่อสน สับส่อ ก็ว่า อย่างว่า อย่าได้ฟังความฮ้ายเขาเข้าส่อสน นั้นเนอ (ผาแดง). -
สอนสาว
แปลว่า : หญิงที่เริ่มแตกเนื้อสาว เรียก สอนสาว อย่างว่า นงคราญน้อยสอนสาวขึ้นใหม่ เหน็บดอกไม้ทาแป้งป่นหอม (กาไก). -
สอนปาก
แปลว่า : เด็กกำลังเรียนพูดจากพ่อแม่หรือพี่เลี้ยง เรียก สอนปาก อย่างว่า พอประมาณแล้วบาศรีสอนปาก (กาไก). -
สอนบ่าว
แปลว่า : ชายหนุ่ม ชายที่เริ่มแตกเนื้อหนุ่ม เรียก สอนบ่าว อย่างว่า ศรีคราญแก้วบาคราญสอนบ่าว (กาไก).