ภาษาอีสานมาใหม่ 8858 - 8867 จาก 17431
-
แลบ
แปลว่า : ละเอียด อ่อน เส้นผมที่ละเอียดอ่อน เรียก เส้นผมแลบ อย่างว่า เกษาเส้นดกดำเลิงแลบ (ผาแดง) ผ้าที่ทอด้วยใยละเอียด เรียก ผ้าแลบ นิ้วมือที่เรียวแหลมเรียก นิ้วแลบ อย่างว่า ดูที่นิ้วแลบเล้มประเหียลสอดซวยคำ (กา). -
แลนโมน
แปลว่า : ตะกวดใหญ่ เรียก แลนโมน แลนโมนเป็นแลนชนิดใหญ่กว่าแลนธรรมดา อย่างว่า ใผห่อนกินแกงแข้แลนโมนตางเหยื่อ เป็นเด (ขูลู). -
แล่นซำ
แปลว่า : วิ่งไม่เร็วแต่ไม่หยุด เรียก แล่นซำ เช่น ม้าวิ่งไม่หยุดว่า แล่นซำ อย่างว่า ขึ้นขี่ม้าตีลิ้วแล่นซำ (ผาแดง) ชาดชาดช้างซำแล่นเลยงา พานคำนอนฮ่มโฮงพิดานกั้ง อันนี้ลอนแหนให้ภูธรฮู้ฮ่าง อันจักนับพลท่านเจ้าติ่วสร้อยลือล้ำเอนกนอง (ฮุ่ง). -
แล่นจั้นจั้น
แปลว่า : วิ่งเร็วดุจลมพัด เรียก แล่นจั้นจั้น อย่างว่า แล่นจั้นจั้นเหมือนปิ่นเวียนลม (ผาแดง) ปิ่นคือ หมากปิ่น กังหันลม ก็ว่า. -
แล้นแค้น
แปลว่า : วงกลม ดุจวงกลม หญิงที่มีหน้าดุจวงพระจันทร์ เรียก เจ้าแล้นแค้น อย่างว่า เจ้าแล้นแค้นผักแว่นเครือคำ สังบ่ไปเกิดก้ำขงอุบลคำให้อ้ายล่ำ คันแม่นไปเกิดพุ้นบ่มีให้อยู่ดน บ่ให้คนเห็นหน้าเป็นสาวหลายเทื่อ (ผญา). -
แล่น
แปลว่า : วิ่งไปอย่างรวดเร็วไว เรียก แล่น อย่างว่า เฮวแฮงดั้นนำนางเต้นแล่น (กา). -
แลน
แปลว่า : ตะกวด ตะกวดเป็นสัตว์เลื้อยคลานชนิดหนึ่ง เรียก แลน อย่างว่า แลนลิ่นเหม้นเหนอ้มชอกอม (กาไก) ลือนาถเท้าทึ่เขาขาม ฝูงเขาชาวภูมอญอยู่ดงดาต้อน เขาก็ปุนพอพร้อมหลายหามของฝาก แลนลิ่นจ้อนทังไก้ไก่ยูง (ฮุ่ง). -
แลด
แปลว่า : ทาบางๆ เช่น ทำถนนลาดยาง ถ้าจะลาดยางมากๆ ก็เกรงว่ายางจะไม่พอ จึงจำเป็นต้องลาดบางๆ การลาดยางบางๆ นี้เรียก แลดยาง. -
แล้ง
แปลว่า : แห้ง ไม่มี เปล่า นอน ไม่มีคู่เคียง เรียก นอนแล้ง อย่างว่า ภูวนาถท้าวเนาแล้งต่างแลง (ฮุ่ง) ข้าวขาดแลง แกงขาดหม้อ เรียก อยู่แล้ง อย่างว่า พี่ก็อดอยู่แล้งลืมเข้าขาดแลง (ฮุ่ง) ฤดูที่ฝนไม่ตกเรียก ระดูแล้ง ยามแล้ง ก็ว่า. -
แล่ง
แปลว่า : ฉีกผ้าให้ขาดเป็นชิ้นๆ เรียก แล่งผ้า ผ่าไม้เป็นชิ้นๆ เรียก แล่งไม้ ใต่สวนเอาความผิดจากคนผู้ทำความผิด เรียก แล่งความ จั๋วแล่ง ก็ว่า.