ภาษาอีสานมาใหม่ 9953 - 9962 จาก 17431
-
ฟูมฟาย
แปลว่า : เช็ด อย่างว่า มือฟูมฟายย่าวยมหิวไห้ (กาไก) มือฟูมฟายพระเนตรไหลหลามหน้า (สังข์). -
ฟูม
แปลว่า : เกลือกกลั้ว อย่างว่า เห็นชายเมี้ยนมรณาฟูมเลือด (กาไก). -
ฟูม
แปลว่า : ตัก กวาด อย่างว่า นางคราญก้มกุมบาฟูมเลือด (กาไก). -
ฟูม
แปลว่า : ภาคภูมิใจ ดีใจ เรียก ฟูมใจ อย่างว่า บุญบ่ยู้ส่งให้ชิฟูมด้วยกะเตี่ยวขาวพี่แล้ว (สุด). -
ฟูก
แปลว่า : ที่นอนยัดด้วยนุ่น เป็นต้น เรียก ฟูก เสื่อ ก็ว่า อย่างว่า สองก็ละลูกไว้เหนือฟูกเฮียงหมอน แยงในปรางค์ล่ำดูพอสอึ้น นานาพร้อมของคามพิชโภช ทังเสื้อผ้าผืนเล้มค่าคาม (สังข์). -
ฟู
แปลว่า : ลอย สิ่งที่ลอยในน้ำไม่จม เรียก ฟู อย่างว่า ให้พี่ไลลืมน้องบ่หวังคองชิลืมง่าย ฟ้าบ่หงายดินทรายบ่ปลิ้น หินอยู่น้ำฟูขึ้นกะบ่ไล (ผญา). -
ฟุน
แปลว่า : โกรธเป็นไฟ อย่างว่า ขมขื่นเขี้ยวเฝือนฮ้ายเคียดฟุน (กาไก) จาระจาเข้มคำฟุนซึกซาก ภูวนาถน้อยใจหวิ้นหว่ากลัว (สังข์) แต่นั้นแหนพากย์ข้อแขกล่าวกวนฟุน มือทวยผมแยกคืนกำทื้น โยธาเที้ยนฝูงขุนเหง้าใมหญ่ ทุกที่ขึ้นเมือห้องดั่งคน (ฮุ่ง). -
ฟืม
แปลว่า : เครื่องสำหรับทอผ้า มีฟันเป็นซี่ๆ คล้ายหวี สำหรับสอดเส้นด้ายหรือไหม ใช้กระทกให้ประสานกัน เรียก ฟืม อย่างว่า ฟืมซาวห้าขันดีเนื้อถี่ (บ.). -
ฟืน
แปลว่า : ไม้สำหรับใช้เป็นเชื้อไฟ เรียก ฟืน อย่างว่า ไปป่าอย่ามาดาย หาฟืนตายมาแก้งก้นหม้อ (ภาษิต). -
ฟึด
แปลว่า : ถูกเขาจับสลัดออกจากมือเรียกว่า ฟึด เช่น คนฟึด งัวฟึด ควายฟึด.