ฟุน ภาษาอีสาน

ฟุน แปลว่า โกรธเป็นไฟ อย่างว่า ขมขื่นเขี้ยวเฝือนฮ้ายเคียดฟุน (กาไก) จาระจาเข้มคำฟุนซึกซาก ภูวนาถน้อยใจหวิ้นหว่ากลัว (สังข์) แต่นั้นแหนพากย์ข้อแขกล่าวกวนฟุน มือทวยผมแยกคืนกำทื้น โยธาเที้ยนฝูงขุนเหง้าใมหญ่ ทุกที่ขึ้นเมือห้องดั่งคน (ฮุ่ง).

ฟุน ภาษาอังกฤษ : to be enraged.