ค้นหา "คำ" 1151 - 1160 จาก 1269
-
ขิว
แปลว่า : หมั่นไส้,กลิ่นเหม็นไหม้ที่มีกลิ่นฉุนหรือเหม็นสาบ , เหม็นเขียว -
ขี้กะตู่
แปลว่า : คางคก -
ขี้กะยือ
แปลว่า : โรคหอบหืด -
ขี้ค้าน
แปลว่า : ขี้เกียจ -
ขีน
แปลว่า : ไม่ชอบหน้า, ไม่พอใจ, ไม่ชอบ ขืน, ฝืน อย่างว่า ว่าเล่าทำเปืองปุ้นสมคามคลาที่ ดั่งนั้น ลุลาภพร้อมใจป้าห่อนขีนเมื่อใด (ฮุ่ง). ขัด อย่างว่า เมื่อนั้นสองแม่ป้าโลมลูกเอาใจ ก็บ่ขีนกุมารมอบศรศิลป์แก้ว บาก็ยินดีแท้ธรงศรขัดดาบ สองแม่ป้าเฮียงข้างลูบเลิง (สังข์). ขัดขืน อย่างว่า นางก็โจมแจ่มเจ้าองค์อ่อนยอมใจ ก่อนเถิ้น อาบ่มีขีนขืฃัดซิค่อยเติมตามน้อย (สังข์). -
ขี้เหงี่ย
แปลว่า : ผงหรือฝุ่น (ละอองเล็กๆ) -
ขุโคบ
แปลว่า : ร่วงพรู,หล่นกราว -
เขญ
แปลว่า : การเลื่อน,เข็น -
เขย
แปลว่า : การแกะ,การเปิด -
เข่าขอดหม้อ
แปลว่า : ข้าวหมดไม่มีจะกินแล้ว