ค้นหา "หล่า" 71 - 80 จาก 196
-
ผายเผี้ยน
แปลว่า : ทุกหมู่ ทุกเหล่า อย่างว่า วอนเทพไท้ผายเผี้ยนโผดผาย (สังข์). -
ผีพึ้ม
แปลว่า : ผีเฝ้าภูเขา ภูเขาใหญ่มักมีของมีค่า เช่น แร่เงิน แร่ทอง แร่เหล็ก เพชร พลอย ถ้าปล่อยไว้ไม่มีคนรักษาสิ่งของเหล่านั้นก็จะหมดไป เจ้าป่าจึงให้ผีป่ามาดูแลรักษา ผีที่ตั้งนี้ชื่อ ผีพึ้ม คือผีเฝ้าภูเขา ใครมาขุดค้นทำลายของเหล่านั้นก็จะถูกผีพึ้มทำร้ายได้. -
เผ่า
แปลว่า : พงศ์พันธุ์ เชื้อสาย เหล่ากอ อย่างว่า เขานั้นยามดุ่งดั้นเดินวิ่งเวหา เป็นเผ่าพงศ์พระยาธรท่องบนบินย้าย เขานั้นเทียวเถิงเสื้อสารมารมีรูป คัพวีกเว้นวางท้องแม่มา (สังข์). -
ฝูง
แปลว่า : พวก หมู่ เหล่า อย่างว่า ฝูงแกว่นใกล้เฮียกฮ่ำโฮมขวัญ เซ็นเซ็นชลธาไหลท่าวเททังเยื้อน แท้งหนึ่งคำเถิงไท้เทวีพลันฮอด หน้าบ่าเบื้อทังให้หอดหิว (สังข์). -
พงศ์
แปลว่า : เชื้อสาย เทือกเถา เหล่ากอ สกุลคนที่เกิดในเชื้อสายเดียวกันเรียก พงศ์ อย่างว่า ชื่อว่ากุมภัณฑ์ท้าวพงศ์พันธุ์พระยาเวส มันก็อุ้มแก่นแก้วกลายข้อยแปดปี นี้แล้ว (สังข์). -
พงศ์พันธุ์
แปลว่า : คนที่เกิดในเทือกเถาเหล่ากอเดียวกัน เรียก พงศ์พันธุ์ อย่างว่า เทื่อนี้พ่อเบิกเว้นเวียงใหญ่พลอยผาง นี้แล้ว พงศ์พันธุ์เดียวเปล่าปุนแปนข้าง วันคืนฮู้เสียงชะนีฮ้องฮ่ำ ขวัญอ่อนแก้วกำพร้ายาย้านหล่าหลง แด่เนอ (สังข์). -
พันธุ
แปลว่า : เชื้อสาย เหล่ากอ เทือกเถา อย่างว่า ท้าวใหญ่ฮู้ฮับพากย์เทโว พงศ์พันธุ์ยังค่อยคงครบหน้า (สังข์). -
พา
แปลว่า : นำไป นำไปเรียก พา อย่างว่า พานางเข้าดงเลาหลายเหล่า ทางเก่าเกี้ยวหลายเที้ยวเที่ยวมา (กลอน). -
พึง
แปลว่า : หมู่ เหล่า ฝูง พวก อย่างว่า เมื่อนั้นพึงคณาเนื้อทังแดนโดยอาชญ์กับทังครุฑนาคท้าวพระกายเปลื้องเป่งไป (สังข์). -
มัชชุหา
แปลว่า : นกโพระดก คือ นกกะโดก นกก้นโดก นกโกนโดก อย่างว่า ฟังยินกุโงกฮ้องแกมหมู่มัชชุหา (ฮุ่ง) มัชชุหาคือว่านกกะโดกฮ้องกลางดง โกกิลานกกาเวาวงแวดเหล่า สังคานกใส่เล่าเหตุการณ์ ส่งข่าวสารทุกสิ่ง ฮ้องแล้วจิ่งบินไป (เวส).