ค้นหา "หล่า" 81 - 90 จาก 196
-
เยือ
แปลว่า : ทน นาน เช่น หายใจยาว เรียก หันใจเยือ ดำน้ำนาน เรียก มุดน้ำเยือ รักกันนานเรียก ฮักเยือ อย่างว่า ให้ช้าไว้เมือหน้าจั่งเยือ พี่เอย (ขูลู) ฮว่านฮว่านฟ้าดังหนัก ออระทึมเหมือยหมอกข้อนนัก นักใจหลงหล่าฮู้ดี ฮักฮ้อนเยียวบ่เยือ ฮู้ดี (ฮุ่ง). -
ล้ม
แปลว่า : ตั้งอยู่ไม่ได้ เช่น คนล้ม ต้นไม้ล้ม ช้างม้าวัวควายล้ม อย่างว่า แสงแผดเพี้ยงฟ้าลั่นจักรวาล พลายหลวงหลบตื่นชวนเชล้ม บริวารล้มเนืองนองในป่า สารใหญ่น้อยโยมเจ้าหล่าหลง (สังข์). -
ลาย
แปลว่า : น้ำลาย น้ำลายเรียก ลาย อย่างว่า คืนนั้นหลับผอกพ้นจนเหล่าหลงจิต ลายเหือยเห็งเศลษม์ฟองปูมย้อย นางคราญค้นหลายทีเยื้อนยาก ยักษ์ใหญ่สะดุ้งหลงเนื้อสั่นสาย (สังข์). -
ล่าหลง
แปลว่า : หลง ลืม อย่างว่า สะเจาใจสาวหล่าหลงเลยสบั้น (กา). -
เศลษ
แปลว่า : ยางเหนียวที่ติดอยู่ในลำคอ เรียก เสลด เสด ก็ว่า อย่างว่า คืนนั้นหลับผอกพ้นจนหล่าหลงจิต ลายเลือยเห็งเสดฟองฟูมย้อย นางคราญค้นหลายทีเยื้อนยาก ยักษ์ใหญ่สะดุ้งหลงเนื้อสั่นสาย (สังข์). -
สลบ
แปลว่า : แน่นิ่ง หมดความรู้สึกตัว อย่างว่า นางก็ตกคะมะไห้ดิ้นดั่นทวงสลบ พระกาโยเหลืองหล่าตนตายกระด้าง (สังข์). -
สะดุด
แปลว่า : ตอไม้หรือรากไม้ที่ฝังอยู่ในดิน เมื่อเดินไปมักจะตำเพราะมองไม่เห็น เรียก สะดุด สะดุดฮุดตอ ก็ว่า อย่างว่า อ้ายไปพุ้นอย่าได้ตำสะดุดตอต้องหีนแฮ่กลางทาง อย่าได้ตำสะดุดต้องหีนบางกลางเหล่า ให้เจ้าก้มต่ำหน้าเถิงบ้านจั่งค่อยเงย (ผาแดง). -
ส่ำ
แปลว่า : หมู่ เหล่า พวก ชนิด อย่างว่า หลายส่ำไม้เลียนล้นป่าสน (กาไก) จัดส่ำเชื้อดาห้างเครื่องเครา (กา) ส่ำหนึ่งพาโลล้นหลับตื่นสูรย์สวย ส่ำหนึ่งเป็นใจวายเปรียบมันมัวไฮ้ คนใดฮ้ายจาฮุนแฮงโลภ ลอนท่อเลี้ยงเสียหน้าเพื่อมัน ลูกเอย (สังข์). -
สิมพลี
แปลว่า : ไม้งิ้ว (ป. สิมฺพลี) อย่างว่า ค้ายขอบห้วยเหลืองหล่าผงกระจวน ดีแก่สิมพลีเฮียงเฮียกจาวจูมแจ้ง ทวนทางผ้ายหลายคราวแวนฮีบ ข้ามท่งแล้งนาฮั้งฮอดเมือง (ฮุ่ง). -
โสกี
แปลว่า : ผู้มีความโศก อย่างว่า บัดนี้จักกล่าวเถิงภูชัยท้าวกุศราชพระยาหลวงก่อนแล้ว คนิงตนแดคั่งทวงเทม้าง โสกีแค้นเดืองพระทัยหมองหม่น ก็บ่เหยเหือดน้ำตาย้อยย่าวไหล (สังข์) เมืองค่ำค้อยเป็นฮุ่นหนามหนา เพราะเพื่อบาไทธรงโศกแคลนคำฮ้อน คีงโซซ้ำโสกีกล้วยบ่ม ลางเทื่อฝันอิ่นอ้อยองค์สะดุ้งหล่าหลง (สังข์).