กระเดื่อง ภาษาอีสาน

กระเดื่อง แปลว่า สั่น, สะเทือน อาการที่ฟ้าดินสั่น สะท้าน สะเทือนเรียก กระเดื่อง อย่างว่า ดูดั่งสีมาศแม้งยังยิ่งนางกษัตริย์ภูมีชัยชื่นชมสงวนน้อง เอากันหลิ้นผาเพียงซ้อยชื่น ฟ้ากระเดื่องล้นเทวะท้าวผ่อคอย (สังข์).

กระเดื่อง ภาษาอังกฤษ : to tremble, vibrate, have an earthquake.