กระโดน ภาษาอีสาน

กระโดน แปลว่า ต้นจิก ต้นไม้ที่ใช้ใบก้นเป็นอาหารได้ เรียก ต้นกระโดน มี ๓ ชนิด คือชนิดที่เกิดตามที่ดอน เรียกกระโดนโคก ชนิดที่เกิดในที่ลุ่มหรือริมน้ำลำธาร เรียก กระโดนน้ำ ชนิดต้นเล็กๆ เกิดตามทุ่งนาหรือป่าละเมาะ เรียก กระโดนเปลี้ย กระโดนเตี้ยก็ว่า

กระโดน ภาษาอังกฤษ : various types of hardwood trees with edible leaves.