กลิ่น ภาษาอีสาน

กลิ่น แปลว่า สิ่งที่รู้ได้ด้วยจมูกเรียก กลิ่น เช่น กลิ่นหอม กลิ่นเหม็น อย่างว่า บาก็พาเพียรข้ามเขาเขียวห้วยตาด ฝูงหมู่ไม้บานค้อมแค่ผา ภูธรท้าวทวยดูดดมกลิ่น จิตฮ่ำฮ้อนเถิงไท้ที่ยำ (สังข์).

กลิ่น ภาษาอังกฤษ : smell, odor, aroma.