กะบอง ภาษาอีสาน

กะบอง [กะ - บอง] แปลว่า กะไต้ ชื่อเครื่องตามไฟชนิดหนึ่ง เรียก กะบอง กะไต้ ไต้ ขี้ไต้ ก็ว่า

กะบอง แปลว่า กะไต้ ชื่อเครื่องตามไฟชนิดหนึ่ง เรียก กะบอง กะไต้ ไต้ ก็ว่า ชนิดที่ทำด้วยไม้ผุหรือขอนดอกคลุกด้วยน้ำมันยาง เรียก กะบองขี้ยาง กะบองขี้กะโตด ก็ว่า ชนิดที่ทำด้วยชันหรือขี้ชีเรียก กะบองขี้ชี ชนิดที่ทำด้วยยางพลวงที่ตกลงมากับขุยไม้พลาง เรียก กะบองขี้ตก

กะบอง ภาษาอังกฤษ : torch, fire-starter.

กะบอง แปลว่า ไม้ขนาดยาวชนิดหนึ่ง สำหรับใช้สู้รบตบตี เรียก ไม้กะบอง ตะบอง ตะพด ตะป๊ด ก็ว่า อย่างว่า มันก็เต้นไต่ก้อนผาล้านลากกะบอง (สังข์).

กะบอง ภาษาอังกฤษ : club, mace.

กะบอง [กะ-บอง] แปลว่า ลำขี้ไต้สำหรับจุดไฟ