กะบิล ภาษาอีสาน

กะบิล แปลว่า ประเพณี, ระเบียบ, แบบแผนประเพณีที่โบราณตั้งไว้ เรียก กะบิล ถ้าให้บ้านใช้เรียก กะบิลบ้าน ให้เมืองใช้เรียก กะบิลเมือง อย่างว่า ฮุ่งค่ำอื้ออามาตย์ชุมสนาม โดยเดิมกะบิลชั่วลางประถมเถ้า เชียงหลวงล้นระงมคนเค้าคื่นทุกท่วยใต้ลุ่มฟ้ายำท้าวทอดทอง (สังข์).

กะบิล ภาษาอังกฤษ : local ordinances, laws.