กะเดา ภาษาอีสาน

กะเดา แปลว่า สะเดา ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง มีรสขม กินก่อนเป็นไข้ป้องกันไข้ได้ กินเมื่อเป็นไข้แล้วรักษาไข้ให้หายได้ อย่างว่า อย่าได้ติเตียนเว้าผักกะเดาขมขื่น บาดห่ากินกับลาบก้อยซิหลงย้องว่าดี อย่าฟ้าวไลเสียถิ้มผักกะเดาทวนเก่า บาดห่าได้ลาบก้อยยังซิโอ้อ่าวเถิง (ภาษิต)

กะเดา ภาษาอังกฤษ : margosa or nim tree, has bitter leaves which are edible and medicinal.

กะเดา แปลว่า สะเดาดิน เกิดปูไปตามดิน เรียก กะเดาดิน ใช้เป็นอาหารและแก้ไข้ได้

กะเดา ภาษาอังกฤษ : type of ground-creeping plant, edible and medicinal uses.