กะเบียน ภาษาอีสาน

กะเบียน [กะ - เบียน] แปลว่า ถาดสำหรับทำข้าวเหนียวที่นึ่งสุกแล้วให้เย็นก่อนที่จะเก็บเข้าภาชนะบรรจุ

กะเบียน แปลว่า ภาชนะที่สานด้วยไม้ไผ่ มีลักษณะเหมือนกะด้ง เรียก กะเบียนกะด้ง กะด้งกะเบียน ก็ว่า อย่างว่า คันได้กินลาบก้อยอย่าลืมแจ่วแพวผัก ได้กินพาเงินพาคำอย่าลืมกะเบียนฮ้าง (ผญา).

กะเบียน ภาษาอังกฤษ : type of woven-bamboo tray.