ก่าย ภาษาอีสาน

ก่าย [ก่าย] แปลว่า พาด , วางทับด้านบน

ก่าย แปลว่า ทอด, พาด พาดกะ ไดเรียก ก่ายกะได อย่างว่า หากะไดก่ายไว้ให้หลานหล้าท่องเทียว (ย่า) ตีนหลังเหยียบชั้นฟ้าตีนหน้าก่ายขอบจักรวาล (เวส).

ก่าย ภาษาอังกฤษ : to rest or lean upon or against.

ก่าย [ก่าย] แปลว่า คัด, ลอก การเอาเหล็กจารเขียนหนังสือในใบลาน เรียก ก่ายหนังสือ.

ก่าย ภาษาอังกฤษ : to copy palm-leaf manuscript using stylus.