ก๋อ ภาษาอีสาน

เช่น ข่อยบ่มักขึ้นต้นพ้าว มันบ่มีง่าให้ก๋อ ย้านตกซั่นดอก 

หรืออย่างเช่น 

จารย์ใหญ่ : อีหล่ามึงเป็นหยังจั่งมานั่งให้อยู่แถวน้ำส่างนี่ 
สาวส่า : คุข่อยตกส่างเอาขึ้นบ่ได้ 
จารย์ใหญ่ : มึงคือบ่หาไม้่คันก๋อ 
สาวส่า : อ้ายบ่าวหน่อลาวเอาไปเสี่ยง 
จารย์ใหญ่ : มันไปไสล่ะ 
สาวส่า : ลาวถือไม้คันก๋อขึ้นโคกไปแล้ว ลาวว่าคันอยากได้ให้นำไปเอา 
จารย์ใหญ่ : มึงคือบ่ไปล่ะ 
สาวส่า : ฮื่อ